هوش مصنوعی: تو چهره‌ای زیبا و دلربا داری که همچون خورشید دنیا را روشن می‌کند. تو با این جذابیت خود، جهانی پر از شور و شوقات را ایجاد می‌کنی که بخشی از سنت و میراث ماست.

هوش مصنوعی: من در مسیر تو ایستاده‌ام و تو هیچ توجهی به من نمی‌کنی. با این حال، تو با آن زیبایی‌ات به من و دیگران بی‌اعتنایی می‌کنی؛ این خودپسندی چقدر جالب است!

هوش مصنوعی: قد و قامت تو به راستی زیبا و دلربا است و رفتار نرم و دلنشینت، آرامش را از جانم گرفته و به دل می‌نشیند.

هوش مصنوعی: زیبایی و موهای تو به قدری جذابند که نجات دل و جان از آنها کار آسانی نیست. این زیبایی، خطر و آسیبی برای جان‌هاست و در واقع، دامی است که دل‌ها را به خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: قولی که از طرف تو برای کشتن من داده شده هرگز به حقیقت نمی‌پیوندد و این حسرت به دل من می‌ماند که شاید امروز یا فردا به وقوع بپیوندد.

هوش مصنوعی: ای کاش آن لحظه‌ای که در روز قیامت می‌رسد، عزیزان و خوبان از دور مرا به‌طوری نشان دهند که ترس و وحشت را در دل دیگران ایجاد کند، زیرا این وضعیت برای من رسوایی به همراه دارد.

هوش مصنوعی: دوستان در دل خود فکر کنجکاوی و عشق دارند، هرچند که خودشان به زبان نمی‌آورند، اما از رفتار و حالت آنها این موضوع مشخص است.