هوش مصنوعی: ای شمع، که به خاطر عشق تو جانم روشن شده، شاید تو هم به عشق من دلی سوخته داشته باشی.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی تو در دنیا شناخته نشود، من از عشق به تو مدت زیادی است که در نظر مردم رسوا شده‌ام.

هوش مصنوعی: زبانم را به زحمت می‌بندم تا از عشق تو، غم‌انگیز حرفی به زبان نرود و بر زبان‌ها نیفتد.

هوش مصنوعی: شبیه ساختاری که صدایش در فضا منعکس می‌شود، صدای ناله‌ام به گردونه آسمان می‌رسد و آن را به فغان درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم به تو برسد، زیرا آه و دل‌تنگی‌ام مرا خم کرده و حالتی از اندوه بر من حاکم است، مانند تیر که نمی‌تواند از چلک خروج کند، چون کمانم را کشیده‌ام.

هوش مصنوعی: کارم به خدا به جایی نرسید، نمی‌دانم چه باید بکنم. آه! در دل آشفتگی و غم، شوق و حسرت معشوقان به جانم افتاده است.

هوش مصنوعی: از بچگی همیشه به خاطر او اشک ریخته‌ام، اما حالا نمی‌دانم چطور از اشک‌هایم بگویم. همواره در راه او، اشک‌هایم به زمین افتاده‌اند.