هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه اشتباهی کرده‌ام که دوباره از نظر محبوبم افتاده‌ام. من زمانی برای او معتبر بودم، اما حالا اعتبارم را از دست داده‌ام.

هوش مصنوعی: در حالتی سردرگم و گیج هستم، جدا از جایی که محبوبم در آنجا قرار دارد. در غربت به سر می‌برم و از وطن خود دور افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: زیبا رویان هرگز به من نمی‌نگرند، در حالی که می‌دانند من با کندی و ذلت به زمین افتاده‌ام، ولی به خاطر لطفشان حتی یک بار هم به سمت من نمی‌آیند.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم حال مردم را ببینم، مگر اینکه خودم از آنها فاصله گرفته باشم.

هوش مصنوعی: زندگی من در چنگال تقدیر در حال چرخش و پیچ و تاب است و من به خاطر عشق و زیبایی موهای او به این حال و روز افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: زندگی من پر از درد و رنج است و نمی‌دانم چگونه می‌توانم از این وضعیت نجات پیدا کنم. من به دام روزگار افتاده‌ام و گرفتار مشکلات و مصایب شده‌ام.

هوش مصنوعی: بلبل در دنیای من، به خاطر زیبایی‌های منزل و باغی که دارم، به حال من افسوس می‌خورد. من در این دنیای پر از درد و رنج، به‌زور گرفتار شده‌ام.