هوش مصنوعی: تصمیم گرفته‌ام که دیگر کاری بیهوده انجام ندهم و به کسانی که بدی می‌کنند، آسیب نرسانم.

هوش مصنوعی: من از عشق معشوقان توبه کردم، اما نمی‌دانم پایان این کار چه خواهد بود؛ تنها می‌دانم که دیگر ناله و زاری نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: من چقدر از ظلم و ستم رقبای بداندیش رنج می‌برم، اما این بدتر است که آرزو کنم که از آن‌ها خبری نداشته باشم و از آن‌ها دوری کنم.

هوش مصنوعی: دیگر نمی‌خواهم به خاطر دیگران زحمت بکشم و آرزو دارم که از این به بعد با کسی که به من کمک نمی‌کند، صحبت نکنم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم از صحبتِ رندها دور شوم و خودم را از آن‌ها کنار بگذارم. دیگر آرزوی بوسه و نزدیکی به معشوقان را ندارم.

هوش مصنوعی: من دل زخمی‌ام را با آرامش و آسایش درمان می‌کنم و به دل‌باختگی و عشق بازیگرانی همچون لاله عذاری فکر نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: از این به بعد بهتر است که در گوشه‌ای دنج بنشینم، مانند فضولی که دیگر به باغ و بهار فکر نکند.