هوش مصنوعی: من همچنان در دل به خاطر غم عشق ناراحتی دارم. نمی‌دانم چطور توضیح دهم یا چه بگویم که چقدر حال بدی دارم.

هوش مصنوعی: فکرم این است که از مشکلات تو رهایی پیدا کنم. ای خدا، چه مصیبتی که در فکر غیرممکنی هستم.

هوش مصنوعی: به من بگو، ای زاهد خسته، این امور و زیبایی‌های دنیا که به دست کیست؟ من سوالاتی دارم.

هوش مصنوعی: خانه‌ام در کوی تو، پر از اندوه و غم توست. من به هیچ چیز، نه به ملک و دارایی‌ام، نمی‌بالم.

هوش مصنوعی: وقتی خردمندان به دیوانگی من نمی‌خندند، از آتش امیدی که به وصال محبوب دارم خسته و دلزده می‌شوم.

هوش مصنوعی: من به خاطر تیر محبت تو آرزوی رسیدن به چیزی بزرگ را دارم و از درختی که به زحمت میوه می‌دهد، انتظار می‌کشم.

هوش مصنوعی: در عشق هیچ چیز را دخالت نمی‌کنم و همیشه در یک حالت هستم؛ هر وقت فکری به سرم می‌زند و در هر لحظه خیالی در ذهنم وجود دارد.