هوش مصنوعی: در دل خود غمی عمیق به خاطر آن لبان شیرین دارم. نمی‌دانم چطور با این درد کنار بیایم، آه چه کنم، دل زخم‌دارد و پُر از خون است.

هوش مصنوعی: ای شمع، به من نخرخند، چون اگر عشق به زوال برود، داغ دل من از درد تو بیشتر شده است.

هوش مصنوعی: من در حسرت و غم دل گرفتار شدم و از عشق و درد، طاقت من کمتر از مجنون است.

هوش مصنوعی: من به شدت آتش گرفته‌ام، اما هیچ قطره‌ای از آب بر این آتش نمی‌زنم. هرچند که در قلب خود از درد وطن همچون اشک‌های جاری، حسرت و اندوهی عمیق دارم.

هوش مصنوعی: من همیشه حال بدی داشتم، اما هیچ گاه حالتی مانند حال حاضر نداشتم.

هوش مصنوعی: گاهی از درد تو شکایت می‌کنم و گاهی از سرزنش رقیب و وای به حال من که درونم پر از اندوه و بیرونم پر از غم است.

هوش مصنوعی: اگرچه آن ماه با من بدی کرد، من از او دلخور نیستم؛ اما از آسمان و سرنوشت گله‌مندم.