هوش مصنوعی: از او درباره راز آن لب‌ها سوال کردم، اما من نمی‌دانم. تنها خداست که این راز پنهان را می‌داند و من از آن بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: من به حضور او نگاه می‌کنم و به همین خاطر از دیگر دیدنی‌ها بی‌نیاز شده‌ام. زندگی‌ام به خاطر دردهای او است و نمی‌دانم که روح من چه وضعیتی دارد.

هوش مصنوعی: رقیب به خاطر محبت‌های آن معشوق به خودش می‌بالد، اما آیا این حقیقت دارد که من آداب و رسوم بت‌ها را نمی‌شناسم؟

هوش مصنوعی: در شب‌های تنهایی‌ام، نمی‌دانم چگونه شمع همراهم بود، که این زبان را گرد آورده است.

هوش مصنوعی: از من نپرس که چگونه افراد ریاکار رفتار می‌کنند، زیرا همه مردم این موضوع را می‌دانند، اما من از آن آگاه نیستم.

هوش مصنوعی: ای ساقی، در ترک شراب و عشق به پرهیزکاری، به من عیب نکن. تو به خوبی می‌دانی که خوبی‌ها و بدی‌های این دنیا چیست، اما من از آن‌ها بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که من همسفر تو باشم و در کنار تو باشم، باید خودت راه میخانه‌ها را نشان بدهی، چون من آن را نمی‌شناسم.