هوش مصنوعی: در آیینه هیچ نشانه‌ای از آن معشوق زیبا نیست، اما مسیحی در دل خود یک روح بزرگ و باطنی معصوم دارد.

هوش مصنوعی: هرچند که آرزوی ملاقات او را داشتم و در پی او بودم، اما او به من توفیق نداد و من همچنان حسرت دیدارش را به دل دارم.

هوش مصنوعی: چون به زیبایی و افسون ابرو و چهره‌ی او کمتر دسترسی داشته‌ایم، گویی نور خورشید و هلال ماه در کنار هم را دیده‌ایم.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه لوح و قلم به وجود بیایند، تصویر قامت او بر دل من نقش بسته بود.

هوش مصنوعی: وقتی ریحان تازه‌ای وجود نداشته باشد، خط خورشید بر روی آب چشمه کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی شد که ایوان آسمان بنا و ساختاری قدیمی پیدا کرد، اما نمی‌خواهیم غم و اندوه بر سر ما بریزد.

هوش مصنوعی: مدت زمانی است که در یاد آن لب، به خاطر دلتنگی و ناراحتی، ناله و فضولی می‌کنم.