هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای مانند ذره‌ای از خاک جدا شوم، می‌خواهم برگردم و به دنیای خودم برسم.

هوش مصنوعی: از روی عشق به پای بوس آن سرو زیبای روان، مردم عادی را مشاهده می‌کنم که در راهم ایستاده‌اند و فرصتی برای نزدیک شدن ندارم. ای کاش می‌توانستم تنها خاکی از آن راهی باشم که او از آن عبور می‌کند.

هوش مصنوعی: این فرد دلبسته و عاشق زیبایی‌های یک معشوق است و به نظر می‌رسد که این احساس عشق و جنون برایش جالب و شیرین است. او از طبیب می‌خواهد که در کارش مداخله نکند و در واقع به او توصیه می‌کند که بی‌خیال درمان او شود؛ چرا که او میل دارد بیشتر به این دیوانگی و عشق عمیق بپردازد و این وضعیت برایش خوشایند است.

هوش مصنوعی: از شدت درد و اندوهی که در دل دارم مثل شمع می سوزم و اگر لحظه‌ای نفس نکشم، تمام وجودم از اشک خیس خواهد شد.

هوش مصنوعی: در دل من درد و رنج زیادی وجود دارد و هر لحظه به خاطر این مشکلات، تحملم سخت می‌شود. اگر بخواهم همچون غنچه‌ای در خون دلم غرق شوم، شاید برای زیبایی و ارزش این گل مناسب باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر آرزوهایی که دارم، بر سینه‌ام زخم‌هایی ایجاد شده است. امیدوارم که بتوانم با عشق او از خودم محافظت کنم.

هوش مصنوعی: من تا کی باید تحمل کنم این مزاحمت را؛ خوشا به حال من که روزی بتوانم از این قید رهایی یابم و دور آن سرو زیبا بگردم.