هوش مصنوعی: در وجود، من قفل بر اصول خود می‌زنم به گونه‌ای که برای هر کسی تفاوتی میان بودن و نبودن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من به خاطر نیازهای درونی‌ام از وعده‌ها و پیمان‌هایم فرار کردم، اما ای زاهد، من هنوز به پیمانه‌ام آسیب نزده‌ام و این پیمانه همچنان سالم مانده است.

هوش مصنوعی: تو از کنار من عبور کردی و من در حیرت ماندم، غافل از اینکه عمرم به سرعت سپری شد و نتوانستم هیچ کاری انجام دهم.

هوش مصنوعی: هر لحظه عقل من از زنجیر جنون رها می‌شود و به لطف خداوند، من دیوانه شدم و از قید عقل آزاد گردیدم.

هوش مصنوعی: من تو را دیدم و نگاه به هر چیز دیگر را ترک کردم. از تمام ارتباطات خود بریدم و فقط به تو وصل شدم.

هوش مصنوعی: هرکس که در کنار من نشسته، به خاطر غم و درد من مانند شمعی در حال سوختن شده است و دیگر نتوانسته است برای مدتی در کنار من بماند.

هوش مصنوعی: سایه‌ی آن سرو قد بلند بر من نمی‌افتد، چرا که من پایین‌تر از او هستم و به همین دلیل از مقام و سربلندی او چیزی نصیبم نمی‌شود.