هوش مصنوعی: یک شب معشوقم به خوابم آمد و خواب را از چشمانم گرفت. نشانه‌ای شد که باعث بیداری چشمانم شد و هم اکنون پر از اشک است.

هوش مصنوعی: از شدت وزش باد، امواج دریا بیشتر به‌هم می‌خورند. امیدی از نصیحت‌های زیادت نیست، چون دل پر اضطراب من آرام نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از دلبری سخن می‌گوید که با زیبایی‌اش دلش را آزرده کرده است. در حالی که او در حال تماشای این بتی است، اشک‌هایش به خاطر غم دلش جاری می‌شود. در این حال، آسمان نیز در حرمت احساسات او، چنان متاثر به نظر می‌رسد که انگار در کنار او در حال برگزاری یک جشن غم است و به خاطر دردش، شراب را بر سنگ می‌کوبد.

هوش مصنوعی: در دل من، اشتیاق به شدت غلبه کرده است و پر از احساسات متنوع است. هیچ‌کس نمی‌داند که محتوای واقعی افکار و احساسات من چیست، مگر اینکه کتابم را باز کند و بخواند.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم از خوبی‌ها و مهربانی‌ها شکایت کنم و بهتر است کسی هم حال بد من را از من نپرسد.

هوش مصنوعی: من مانند تاروپود شدم از ضعف و ناتوانی‌ام، و فضا و زمان هرچند که می‌چرخد، تنها باعث بیشتر شدن پیج و تاب و درهم‌تنیدگی‌ام می‌شود.

هوش مصنوعی: در دنیا، نباید انتظار وفاداری از مردم داشته باشی؛ بیهوده است که بخواهی از این جمعیت آشفته دوری کنی.