هوش مصنوعی: نه چشمانم مانند مژگان است که از اشک دل رنگ لاله گرفته‌اند، بلکه از آن گل که خاری داشتم، خار را از دل خود بیرون کردم.

هوش مصنوعی: از یادآوری زیبایی و جذابیت موهای معشوق خودداری کردم، دلم را از وسوسه‌ها رها کردم و زنجیرهای دیوانگی را قطع نمودم.

هوش مصنوعی: از درد دل، اشک‌های من به سینه‌ام راه پیدا کرد. دل شکسته‌ام را با آتش عشق خود سوزاندم و درونم را در آتش بی‌تابی پر کردم.

هوش مصنوعی: در یاد لعل زیبایانی، اشک چشمم مانند کاسه‌ای پر از خون شده است. چهره‌ام را در مسیر پرهیز نگه داشتم و به خاطر این عشق نابود شدم.

هوش مصنوعی: دل صد تکه‌ام به خاطر سختی‌ها و دردهایی که تجربه کرده‌ام، به شدت در حال ناامیدی و طغیان است و خوشحالم که از شدت این ناراحتی‌ها، خون جگرم ریخته شده و با این حال، از خودم احساس ضعف می‌کنم.

هوش مصنوعی: با اشک‌هایم، درد دل را از ذهنم شستم و بنای رنج و غم را با سیل خونم ویران کردم.

هوش مصنوعی: در دل من علاقه شدیدی به عشق وجود داشت، اما به دلیل اینکه دیگران به آن علاقه تمسخر کردند، تصمیم گرفتم که آن علاقه را بیشتر و قوی‌تر نشان دهم.

هوش مصنوعی: سپردن دل به زیبایی‌های ظاهری و موهای دل‌ربای معشوقان، اشتباهی بوده است و حالا توانسته‌ام این حقیقت را درک کنم.

هوش مصنوعی: بسیار بی‌هوش و بی‌خبر از واقعیت‌ها هستم و از عشق و آزادی آگاهی ندارم. نمی‌دانم چگونه با این بلای عشق مواجه شوم یا چه تدبیری برایش بیندیشم.