هوش مصنوعی: دوست من در حال بستن طره‌ای زیبا از دستار خود است، گویی که این زیبایی مانند گل است. آیا این کسی که اینطور زیباست، شبیه به سروی است که برگ‌هایش از نسرین است و میوه‌اش از گل؟

هوش مصنوعی: همچون غنچه، گره‌های زیادی بر کارم پیچیده شده است. به خاطر اندوه، بارها به سمت گلزار رفتم، اما هیچ چیز حل نشد و اوضاع بهتر نشد.

هوش مصنوعی: من با خاک پای او سرمه‌ای به چشمانم کشیدم و حالا عجب آینه‌ای دارم که گرد و غبار را از گل صاف می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در باغ گل هیچ قراری نباشد، باز هم نسیم خوشبو از تو عطر و بویی را خواهد آورد و آرامش را از گل خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: عشق تو به من، داغ‌های جدیدی می‌زند که مانند گل‌های بهاری، خارها را زینت می‌بخشد و زیبا می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر گل به نسیم بگوید که زیبایی چهره‌ات را وصف کند، بلبل از شنیدن آن به قدری تحت تأثیر قرار می‌گیرد که به طور ناخودآگاه از گل ناله و زاری سر می‌دهد.

هوش مصنوعی: کسی با ابروان کمان مانندش به من آسیب زد و من چه بدبختی دارم که آنها از گل، گلبرگ می‌چینند و ما فقط خار را از گل چیده‌ایم.

هوش مصنوعی: فضولی چه نفعی از گردش در باغی دارد که در آن نشانی از گل روی تو نیست، زیرا هر چه بیشتر به یاد تو بیفتد، دلش بیشتر از حسرت پر از خار خواهد شد.