هوش مصنوعی: شمع همیشه برای محبوبش فدای او می‌شود و در این مسیر با استحکام و ثبات قدم برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: دل به عشق مویی از یار بسته شده و این عشق باعث شده که حال و روزش تلخ و سیاه شود، مثل شمعی که از دود دل خاموش شده است.

هوش مصنوعی: اگر در دل او حرارتی از عشق تو وجود ندارد، پس چرا شمع با چشم‌های اشکبارش این‌گونه می‌سوزد؟

هوش مصنوعی: آتش دل من به خاطر زیبایی تو روشن است و این بی‌قراری شمعی را به یاد می‌آورد که نمی‌تواند آرام بگیرد.

هوش مصنوعی: شمع به خاطر نور آفتاب و وجودش همیشه در حال ذوب شدن و گریه کردن است، و این وضعیت طبیعی اوست.

هوش مصنوعی: اگر تو در کنارم نباشی، روزهای من روشن نمی‌شود؛ حتی اگر هزار شمع به روشنایی چرخانده شود.

هوش مصنوعی: در غیاب نور و روشنایی، انسان نمی‌تواند به راحتی غم و اندوه خود را نشان دهد. او تنها با داشتن یک شمع در شب‌های تار می‌تواند از احساسات و ناراحتی‌هایش پرده برداری کند.