هوش مصنوعی: اگر من بگویم که مثل ماه نور می‌تابم، او از پیش من می‌رود؛ و اگر بگویم که مثل سرو زیبا و خرامان است، باز هم می‌رود.

هوش مصنوعی: اگر به او بگویم که تو عزیزترین فرد هستی و جان منی، دل من به درد می‌آید و او از نظر من ناپدید می‌شود. اگر جانم را به او بگویم، به طور ناگهانی از چشمانم پنهان می‌شود.

هوش مصنوعی: با وجود زیبایی و خوبی‌ که او دارد، حتی برای توصیفش به عنوان یک انسان هم دچار تردید می‌شوم، چون تمام ویژگی‌هایش فراتر از انسانیت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی بسیار خوشایند خواهد بود که بتوانم حال دلم را به او بگویم، اما هر چیزی که بگویم، به دلیل آشفتگی احوالم، به شکل نامفهومی بیان خواهم کرد.

هوش مصنوعی: فقیه می‌گوید که اگر کسی بر بت‌ها سجده کند، نشان دهنده کفر اوست. اما اگر او را مسلمان بخوانم، به نظر می‌رسد که در واقعیت مسلمان نیست.

هوش مصنوعی: در کنار چهره‌ی زیبا و درخشانت، هیچ‌کس را بر روی زمین نمی‌توان یافت که به زیبایی و درخشش تو باشد. همچون شمعی در شب، من فقط می‌توانم درباره‌ات سخن بگویم.

هوش مصنوعی: تیغ ستم او بر من مانند احسانی است، اما من از آسیب‌های ناشی از آن می‌ترسم و نمی‌توانم او را مورد سپاس قرار دهم.