هوش مصنوعی: به سمت خانه‌اش می‌روم تا زیبایی چهره‌اش را تماشا کنم. امروز، رسوایی‌ام در این کوچه به نوعی جلب توجه کرده است.

هوش مصنوعی: من تاب و تحمل تیر نگاه اشک‌آور او را ندارم، مگر اینکه او با تندی به من نگاه نکند تا بتوانم به او نگاه کنم.

هوش مصنوعی: هیچ نیازی به رقابت با دیگران نیست، زیرا آن رقیب در دل من کافیست. از هر کس که باشد، فقط خودخواهی‌ام مانع می‌شود.

هوش مصنوعی: من در دل خود گلی دارم که می‌خواهم فقط خودم از آن باخبر باشم و نگرانم که اگر دیگران بوی آن را حس کنند، ممکن است در خطر بیفتم.

هوش مصنوعی: از آنجا که به خاطر ضعف و ناتوانی‌ام نتوانستم عشق او را در دل خود نگه دارم، شوق و آرزویم نسبت به او بیرون ریخت و از چنگم خارج شد.

هوش مصنوعی: اگر قلبم از رنج و غم سنگین شده، ای جان، دور شو از من؛ زیرا نمی‌توانم اینجا با یاد و خاطره قد و قامت دلربایش بمانم.

هوش مصنوعی: وقتی که نتوانم در دل عاشقان فضولی کنم، در ذهن خود به خیال زیبایی و دلربایی او می‌پردازم و ضعف روحی‌ام را در این خیال احساس می‌کنم.