هوش مصنوعی: جدا بودن از محبوب و سوختن در غم جدایی‌اش بسیار بهتر است از اینکه روز وصال را با رقبایش ببینی.

هوش مصنوعی: برای جدایی از محبوب، باید به قدری غیرت و شجاعت داشته باشی که حتی خودت هم تمایل نداشته باشی به وصال او نزدیک شوی.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم به آن آیینه نگاه کنم و چهره‌ام را ببینم، زیرا عکس غمگین مژگانم روی گلبرگ خندان او نمایان است.

هوش مصنوعی: من هیچ لذتی از مرگ رقبایم ندارم، زیرا می‌ترسم که خاکی که در آن بر زمین افتاده‌اند، دوباره آن‌ها را به خود بگیرد.

هوش مصنوعی: کسی به من نگاه نمی‌کند تا من بتوانم از مرگ راحتی پیدا کنم، چون او می‌داند و هیچ‌گاه جانش را از چشمان فریبنده‌ام نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: من تنها نیستم، بلکه سرم را به پای او گذاشته‌ام و جانم به عشق او تعلق دارد. این حالت در هر کسی وجود دارد و این عشق پایانش همین است.

هوش مصنوعی: فضولی به خاطر عشق مجبور است جانش را دوست داشته باشد، اما نمی‌دانم چه دردی در این عشق وجود دارد که درمانش ممکن نیست.