هوش مصنوعی: زاهد هر لحظه به ما آزار می‌رساند، اما ما مشغول کارهای دیگر هستیم و او هم در پی کار خود است.

هوش مصنوعی: هیچ کسی را نمی‌یابم که بتوانم با او از دردهایم حرف بزنم، چون همچون من در این دام بلا گرفتار نیست.

هوش مصنوعی: در این دنیا، هیچ‌کس مانند تو نیست که این همه فتنه و مشکل به وجود آورد. اگر کسی مانند تو ظاهر شود، مانند تو بی‌رحم و خطرناک خواهد بود.

هوش مصنوعی: زخم دل من را به تأخیر انداختی و به نوعی این خراب شده را نیازمند سازنده‌ای دیگر کردی.

هوش مصنوعی: نماز من به اندازه کافی است که وقتی سرم را از سجده ابروهایتان برمی‌دارم، بار دیگر سر را به سجده می‌گذارم.

هوش مصنوعی: کسی را پیدا نمی‌کنم که بتوانم حال بیداری‌های شبانه‌ام را برایش بگویم، جز او که در این بیداری‌ها تنهاست و کسی دیگر نیست.

هوش مصنوعی: من در مسیر عشق و دوستانی که دارم، بهتر است همه چیز را رها کنم. چه دلیلی دارد که هر بار به سراغ یاری جدید بروم، مانند فضولی که همیشه در جستجوی محبت جدیدی است؟