هوش مصنوعی: آن پری که با لطافتش از چشم مردم پنهان می‌شود، زیباتر است. زیرا اگر نور نظرش به کسی بیفتد، ممکن است برای او دردسرساز شود.

هوش مصنوعی: ای آتش دل، بهتر است که استخوان سینه را بسوزانی و هرگز نگذار تیر آن ابرو و کمان بر استخوانت فرود آید.

هوش مصنوعی: هر لحظه از دل من صد آه به آسمان می‌رود و به ازای هر کدام، بلای تازه‌ای بر جانم می‌افتد که از آسمان نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: به‌قدری دلتنگ و سرگشته شده‌ام که دیگر نه می‌توانم در دل خود به یاد وصال دوست فکر کنم و نه حتی این احساس را بر زبان بیاورم.

هوش مصنوعی: برای دور کردن رقیب از دل، کافی است یک لحظه نیمه خالی از احساسات وجود داشته باشد؛ شاید یکی از هزاران تیر عشق به هدف بزند و به نشانه‌ای برسد.

هوش مصنوعی: دل از عشق تو به مرگ نزدیک شده و جانم در این راه به سر می‌رسد. غم تو به حدی سنگین است که نمی‌دانم تا کی می‌توانم بجان بیاورم.

هوش مصنوعی: اگر به عشق او جان خود را فدای خبری خوش کرده‌ای، وقتی که ناگهان آن معشوق زیبا بیفتد، چه کاری از دستت برخواهد آمد؟