هوش مصنوعی: اگر سایه‌ای از جنبه‌ی خیر و برکت بر من بیفتد و باعث ناراحتی‌ام شود، من آن را از خود دور کرده و اجازه نخواهم داد که بر زمین بیفتد.

هوش مصنوعی: اگر صد تیغ هم بر سر من بزنید، از کدورت و خشم شما برتر است که مرا آزار دهید و بخاطر تندخویی‌تان، چین و چروکی بر پیشانی‌تان بیفتد.

هوش مصنوعی: از شکار دل، هر جا تله‌ای آماده می‌شود و هر بار که گره‌ای به موهای خوشبو و عطرآگین می‌افتد.

هوش مصنوعی: دل من گمشده و در دو دستم بار غم سنگینی می‌کند. چنان‌که سینه‌ام مانند خاتمی شده که انگشترش از آن افتاده است.

هوش مصنوعی: وجود خود را در آینه به تصویر کشیده‌ای و با دیدن چهره‌ات، چه بی‌شرمی است. ای کاش این حقیقت به دست فراموشی سپرده شود.

هوش مصنوعی: چشمان تیره نمی‌توانند زیبایی و ارزش لعل (سنگ قیمتی) را به راحتی درک کنند، همان‌طور که مگس نمی‌تواند از دلتنگی در عسل رهایی یابد.

هوش مصنوعی: شما برای عشق و شوق به آن معشوق، احساسات و سرسپردگی‌تان را در دل خود جا داده‌اید و نترسیده‌اید که ممکن است این احساسات بر ایمان و اصول دینی‌تان تأثیر منفی بگذارد.