هوش مصنوعی: در آسمان صدای ناله‌ای از ظلم معشوقان به گوش می‌رسد. این چه ظلمی است که تا به این ارتفاعات و آسمان‌ها رسیده است؟

هوش مصنوعی: در دل ما عشق و شوق نگاه تو نهفته بود، اما ما آن را پنهان کردیم و وقتی که شرایط مناسب پیش آمد، احساساتمان را به وضوح بروز دادیم.

هوش مصنوعی: ما چشم‌مان را از کمان ابروی او برنداشتیم و به‌خاطر همین، هزار تیر ملامت به سمت ما شلیک شد.

هوش مصنوعی: تیر بر پایم نشسته و نمی‌دانم چه بگویم که از دست تو چه مشکلاتی بر من ناتوان رسیده است.

هوش مصنوعی: دلخواسته‌ام به وصال تو، اما چه سودی دارد وقتی که ارزش تو را نمی‌دانند و نمی‌توان به آنجا رسید.

هوش مصنوعی: اگر بلبل از درد و اندوه خود شکایت کند و به گل خبر دهد که آسیبی به او رسیده، تو ای کسی که از حال او بی‌خبری، نگو که این آسیب ناشی از بادهای خزان است.

هوش مصنوعی: ای دل، چرا از اندوه محبوب جدا نمی‌شوی؟ تا کی باید این غم را تحمل کنی که تحمل آن به جانت رسیده است؟