هوش مصنوعی: بخت شوم و ناامید، بدون هیچ کنترلی من را از کنار معشوقم دور می‌کند و باعث بی‌قراری‌ام می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی در مسیر عشق نگاه می‌کنم، ارزش و اعتبارم را در میان انسان‌های پاکدامن از دست می‌دهم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از حال من در این مکان خبر ندارد و افسوس که این بی‌توجهی من را از این دیار دور می‌کند.

هوش مصنوعی: من در این دیار چه کار بدی انجام داده‌ام که کسی که با تمام احترام و ارادتی که به من دارد، به راحتی مرا خوار می‌کند و از من بهره‌برداری می‌کند.

هوش مصنوعی: چه حالت زیبایی است این که دور از این دنیای پر از زحمت، انسان را خوشحال می‌کند و هر بار به یاد آن، دل را به درد می‌آورد.

هوش مصنوعی: در آن محله که می‌خواستم به آرامش دل برسم، روزگاری خاکی بودم اما حالا غبار راه من را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: من علاقه‌مند به کشف و فهم جهان هستم و در این مسیر، به شکلی گیج و سرگردان تنها می‌توانم نظاره‌گر باشم، زیرا زندگی من را به هر سو می‌کشاند.