هوش مصنوعی: من نمی‌دانستم که آن ماه (عزیز) این‌طور با ستمگری رفتار کند و به بی‌پایگان و سقوط‌کرده‌ها بی‌توجهی کند.

هوش مصنوعی: چقدر باید به خاطر غم آن دختر زیبا ناراحت باشم؟ دلم تا کی باید به خاطر تنهایی و افسردگی‌ام غرق در درد باشد؟

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که جز رنگ حنا (که نماد تناسب و زیبایی است) هیچ چیز دیگری را نمی‌بیند که به اندازه آن دلی را به تپش درآورد. او از یک رنگی و هماهنگی حنا سخن می‌گوید و می‌افزاید که دست آن معشوق می‌تواند به او رحم کند و احساساتی عمیق را در او به وجود آورد. به نوعی، شاعر در این ابیات بیانگر تحسین و عشق به معشوق خود است.

هوش مصنوعی: فرشتگان در آسمان می‌گریند و مردم بر زمین به خاطر من ناله می‌کنند؛ چون در دل عالم فریادی با آهنگ‌های مختلف وجود دارد.

هوش مصنوعی: دلم از شدت احساسات پر شده و اشکام به قدری زیاد است که می‌تواند جاری شود. ای ماه، در این حالتی که دارم، حوصله‌ام را سر نبر. زیرا در این مسیر پر درد و رنج، کسی نمی‌تواند خونی که به خانه‌ام آمده را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: ای پزشک، خوب است که در تدبیر و درمان من کوششی کنی، اما نمی‌دانی که دل عاشق از طعم آلام و دردها زخم‌زده و ملول می‌شود.

هوش مصنوعی: فضول‌ها و کنجکاوان نمی‌توانند شادی و زیبایی عشق را درک کنند. بهتر است که در سکوت و تنهایی، با غم و اندوه خود کنار بیایند.