هوش مصنوعی: چهره زیبا و دلربایت آنقدر تاثیرگذار است که حتی یک لحظه هم نمی‌توانم به آن نگاه کنم، زیرا اشک‌هایم مثل سیل بر صورتت خواهد ریخت و به زیبایی‌ات آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: در عشق، به خاطر غم‌هایی که تحمل می‌کنم، احساس نمی‌کنم که می‌توانم از این مسیر دور شوم. بنابراین باید آماده باشم که در مسیرهای دشوار قدم بردارم تا بتوانم این بار سنگین را بر دوش خود بردارم و رهایش کنم.

هوش مصنوعی: جان دادن برای رهایی از گیسوی او برای کسی آسان نیست، زیرا این مشکل عاطفی به راحتی حل نمی‌شود.

هوش مصنوعی: جز شکایت از یار، سخنی دیگر ندارم. نمی‌دانم چرا دیگران هر جا که هستند، به من طعنه می‌زنند.

هوش مصنوعی: دل ما از حیرت و شگفتی گره خورده و نمی‌داند چرا، ای خدا، دل ما مانند آن زلف معطر هرگز باز نمی‌شود.

هوش مصنوعی: چگونه است اگر خاک راه او با اشک‌های من شسته نشود و آن ماه، بر دل غم‌زده‌ام رحمی نکند؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به زیبایی و زینت تقوا دست یابد، مگر آنکه آن ماه زیبا، چهره‌اش را از پس پرده بیرون آورد.