هوش مصنوعی: ای جان، در این غم به هم نشینی تو نیاز ندارم، زیرا بی‌ثباتی و ناپایداری تو را برای این درد، نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: من از سخن چینی‌ها و کنایه‌هایی که به من می‌زنند، دلتنگ و ناراحت هستم. احساس غیرتی دارم که حتی نمی‌خواهم تو را با خودم نیز به اشتراک بگذارم.

هوش مصنوعی: ای دل، از دیوانه‌ای که هیچ قیدی ندارد، دوری کن. من نمی‌خواهم تو را که شبیه گیسوی پیچیده و خمیده‌اش هستی.

هوش مصنوعی: اندیشه و الهام رخش نه تنها نتیجه‌ نگاه به زیبایی‌هاست، بلکه فراتر از آن، من به چشمان خود اشک و غم نمی‌خواهم تقدیم کنم.

هوش مصنوعی: ای اشک، تو از زمین رنج‌هایم را به دوش کشیدی و به یاد دارم که ارزش من از تو کمتر نیست و هرگز نمی‌خواهم کمتر از تو باشم.

هوش مصنوعی: در عشق، تو مانند یک پرهیزکار مانع من از مردن می‌شوی، اما اگر تو مانند مسیحا هستی، من دیگر وجود تو را نمی‌خواهم.

هوش مصنوعی: دل خود را از فضولی و کنجکاوی دور نگه‌دار و به قید عقل وابسته نکن، زیرا تحمل درد و رنج این دنیا را نمی‌خواهم.