فضولی » دیوان اشعار فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با خود ای جان در غمش همدم نمی خواهم ترا</p></div>
<div class="m2"><p>بی ثباتی محرم این غم نمی خواهم ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جان من از طعنه اغیار خود را می کشم</p></div>
<div class="m2"><p>غیرتی دارم که با خود هم نمی خواهم ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ای دل از دیوانه بی قید باید احتراز</p></div>
<div class="m2"><p>دور از آن گیسوی خم بر خم نمی خواهم ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>نشأه فکر رخش از ذوق دیدن نیست کم</p></div>
<div class="m2"><p>بیش ازین این دیده پر نم نمی خواهم ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>آفرین ای اشک از خاک رهم برداشتی</p></div>
<div class="m2"><p>قدر من از تست عالی کم نمی خواهم ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>می کنی در عشق آن ترسا ز مردن منع من</p></div>
<div class="m2"><p>گر مسیحایی تو ای همدم نمی خواهم ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>مگذران در دل فضولی رغبت قید خرد</p></div>
<div class="m2"><p>مبتلای محنت عالم نمی خواهم ترا</p></div></div>

دیوان فارسی فضولی به کوشش حسیبه مازی اوغلی - محمد بن سلیمان فضولی - تصویر ۲۵۹

شمارهٔ ۱۳

با خود ای جان در غمش همدم نمی خواهم ترا
بی ثباتی محرم این غم نمی خواهم ترا
جان من از طعنه اغیار خود را می کشم
غیرتی دارم که با خود هم نمی خواهم ترا
ای دل از دیوانه بی قید باید احتراز
دور از آن گیسوی خم بر خم نمی خواهم ترا
نشأه فکر رخش از ذوق دیدن نیست کم
بیش ازین این دیده پر نم نمی خواهم ترا
آفرین ای اشک از خاک رهم برداشتی
قدر من از تست عالی کم نمی خواهم ترا
می کنی در عشق آن ترسا ز مردن منع من
گر مسیحایی تو ای همدم نمی خواهم ترا
مگذران در دل فضولی رغبت قید خرد
مبتلای محنت عالم نمی خواهم ترا

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

با خود ای جان در غمش همدم نمی خواهم ترا

بی ثباتی محرم این غم نمی خواهم ترا

جان من از طعنه اغیار خود را می کشم

غیرتی دارم که با خود هم نمی خواهم ترا

ای دل از دیوانه بی قید باید احتراز

دور از آن گیسوی خم بر خم نمی خواهم ترا

نشأه فکر رخش از ذوق دیدن نیست کم

بیش ازین این دیده پر نم نمی خواهم ترا

آفرین ای اشک از خاک رهم برداشتی

قدر من از تست عالی کم نمی خواهم ترا

می کنی در عشق آن ترسا ز مردن منع من

گر مسیحایی تو ای همدم نمی خواهم ترا

مگذران در دل فضولی رغبت قید خرد

مبتلای محنت عالم نمی خواهم ترا

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات