هوش مصنوعی: زمان عید فرا رسیده است و در این زمان، غم و افسردگی را کنار می‌زنیم و شادی و خوشبختی را به زندگی‌مان می‌آوریم.

هوش مصنوعی: زمانی فرارسیده که دوران خوشی آغاز می‌شود و آن زمان، شادی را بر دل کسانی که اهل حال و احوال‌اند، وارد می‌کند.

هوش مصنوعی: آنهایی که به عشق و امید دلتنگی می‌گذرانند، به زودی به آب زلال و شیرین راهی پیدا خواهند کرد که آنها را به آرزوهایشان می‌رساند.

هوش مصنوعی: در زمانه‌ای که مردم در جستجوی معانی عمیق و معنوی هستند، کسانی که در سختی و فقر به سر می‌برند، می‌توانند به امید و توکل بر خداوند، درهای روزی و خیر را به روی خود بگشایند.

هوش مصنوعی: آسمان خواسته‌های نیازمندان را برآورده می‌کند و نقاب جدایی را از روی پیوند و وصال کنار می‌زند.

هوش مصنوعی: غم و اندوه به توسل به نای، به تو منتقل می‌شود و مانند اینکه از جایی به جای دیگر می‌رود. این احساس به طور مداوم در حال جابه‌جایی است و در دامان نای قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: خوشا آن روزی که چنین حالی را تجربه کنیم، اما نه به خاطر می‌خوری که باعث ضعف و سقوط عقل شود.

هوش مصنوعی: هر بار که این می‌نوشید به یک جا می‌رسد، در آنجا درهای رحمت خداوند بزرگ به روی او باز می‌شود.

هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که روزی اینچنین بی‌حواشی و بی‌غوغا نباشد، اما زبان فقط به خاطر بحث و جدل باز نشود.

هوش مصنوعی: گوینده‌ای که در منبر سخن می‌گوید، با بیان فضایل و ویژگی‌های خوب اهل بیت، به درجات بالای معرفت و آگاهی دست می‌یابد و زبانش به ذکر خوبی‌های آن‌ها باز می‌شود.

هوش مصنوعی: حلم و بُردباری حسین علی، دیگر هیچ‌کس را نمی‌توان یافت که دل‌های اهل کمال را این‌گونه باز کند.

هوش مصنوعی: سلطانی که اگر خشمگین شود، موجب می‌شود که طبیعت‌ها از پیوند و تعادل خود خارج شوند.

هوش مصنوعی: اگر آواز بلندی به دوردست‌ها داده شود، طبیعی است که ارتباطات و پیوندهای زمان، همچون ماه و سال، گسسته خواهند شد.

هوش مصنوعی: نجات انسان‌ها بدون محبت او غیر ممکن است، همان‌طور که دشمن نمی‌تواند به کارهای غیر ممکن فکر کند.

هوش مصنوعی: جالب است که دشمن او در مقایسه با دو دنیا چگونه می‌تواند کار را برای کسی تسهیل کند.

هوش مصنوعی: قدرت و هیبت او در میدان شکار به وضوح دیده می‌شود و گاهی که بخواهد، چنگال‌هایش را برای جنگ و نبرد آماده می‌کند.

هوش مصنوعی: از دل شکسته و جگر سوخته، وقتی که روزنه‌ای به روی روزی حلال باز شود، همانند درندگان گرسنه به سوی آن می‌روند.

هوش مصنوعی: آسمان باید با تسبیح او مشورت کند، تا در کار نیک فضل و برکت بیابد و آینده را برایش روشن کند.

هوش مصنوعی: رضوان، نگهبان بهشت، از خدمتکار بهشت حسودیش می‌شود، وقتی که آن در بهشت گاهی باز شود.

هوش مصنوعی: در نزدیکی او، فرشتگان همیشه آماده‌اند تا بر سر زمین ناز و عشق بپاشند.

هوش مصنوعی: اگر کسی نبود که واسطه‌ای برای خدمت به او باشد، او هیچ‌گاه فرشته‌ای نمی‌شد که بال‌هایش را باز کند.

هوش مصنوعی: اگر من از خون بی‌گناه او صدای از خود درآورم، می‌ترسم که اشک‌هایم همچون سیل، بر گونه‌ام بریزد و گشایش پیدا کند.

هوش مصنوعی: اگر خوشبختی به او وصل شود، مانند ستاره‌هایی که در آسمان می‌درخشند، از گردن همه زنجیرها و محدودیت‌ها رهایی می‌یابد.

هوش مصنوعی: وقتی ابر بخشش و سخاوت را ببارد، در هر طرف دریایی از نعمت‌ها پدید می‌آید و راه‌های سؤال و درخواست برای دریافت این نعمت‌ها گشوده می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که گرد و غباری از مسیر او برمی‌خیزد، آسمان از ستاره‌هایش به تماشا می‌نشیند و هزار چشم به تماشا می‌گشاید.

هوش مصنوعی: ای زیبای بی‌نظیر، زمانه هیچ‌کس را چون تو ندارد که در زیبایی و نیکویی، از تو بالاتر باشد.

هوش مصنوعی: تو آنقدر کامل و بی‌نقص هستی که هیچ‌کس نمی‌تواند حتی به شک و تردید در مورد تو فکر کند.

هوش مصنوعی: عشق واقعی و صادقانه نمی‌تواند به جز معشوق خود توجهی داشته باشد و در انتظار و آرزو نمی‌تواند به کسی دیگری فکر کند.

هوش مصنوعی: برای ستایش دیگران، چه نیازی است که انسان زبانش را بسته نگه دارد؟ در هر سخن بیهوده‌ای، حرف‌های بسیاری می‌زند.

هوش مصنوعی: کار تو باعث نیکی و لطف به ماست و غیر ممکن است که فردی از راه گمراهی بتواند کارهای بسته و مشکل‌دار را حل کند.

هوش مصنوعی: امیدواریم که ابرها روزی بخواهند از آسمان بگذرند و آسمان را از زمین و دریا جدا کنند.

هوش مصنوعی: همواره رضایت تو مانع از فساد و آسیب بر ما خواهد بود و این رضایت همچون چتری دائمی ما را حفظ می‌کند.