هوش مصنوعی: زمانه در حال چرخش است و در این چرخش، گاهی سودی برای ما به همراه دارد که در عوض آن، زیانی هم خواهد داشت. ثروت و دارایی نیز مانند جانوری هفت سر است که به راحتی نمی‌توان به دست آورد و همواره خطراتی را به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: از امیدهای طولانی و بیهوده دل نکَن، چون روز و شب به سرعت در حال گذر هستند و عمر آدمی همچون پرنده‌ای با دو بال، بسیار زودگذر و تندپر است.

هوش مصنوعی: اگر تو گوهری را در دست داشته باشی، نباید طغیان کنی و عیاشی نمایی. زیرا دریا هزاران قطره از این یک قطره را دارد و برایش اهمیت چندانی ندارد.

هوش مصنوعی: نگو که غم و اندوه ما را از هم دور کرده است، زیرا خود این اندوه سرچشمه تلخی‌های درون ماست.

هوش مصنوعی: موهای خود را به آرامی جمع کن و از آنچه که در دنیا به دنیا آمده، رها شو. چون می‌دانی که اگر سر را درست بچرخانی، شینِ حرفی خواهد شد که نشان‌دهنده‌ی اصالت و زیبایی‌ست.

هوش مصنوعی: به دنبال ثروت و مادیات نباش، زیرا ارزش واقعی در دل و فکر انسان نهفته است و جستجوی مال دنیا تنها به خطر و چالش‌های بزرگ منجر می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که مانند نقره‌ای باارزش را جمع‌آوری کنی، نفع و فایده‌اش به دیگران می‌رسد. اما این سود، شبیه به درختی است که شکوفه دارد اما میوه‌ای نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: باید به روی مهربانی و لطف گشوده شوی تا به مقام و مرتبه‌ی بلندی دست پیدا کنی، زیرا نقطه‌ی قوت و برتری همیشه بالاتر از نقطه‌ی ضعف قرار دارد.

هوش مصنوعی: از کسی انتظار منفعت نداشته باش، زیرا این کار تو را به جایگاه پست‌تری می‌کشاند. همچنین، تو در صف خطر قرار می‌گیری که در آن، آسیب‌پذیری بیشتری وجود دارد.

هوش مصنوعی: هدف از جمع‌آوری طلا و نقره چیست، وقتی که برای رسیدن به هدف، لازم است که از طلا و نقره دست بکشی؟

هوش مصنوعی: در این مکان پربرکت که به واسطه‌ی دید و نگرش هر فرد بر اساس دانش و بینش خود می‌تواند بهره‌مند شود، هر کسی به اندازه‌ی ظرفیت خویش بهره‌ای می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر به خوبی نگاه کنی، در هیچ خلق و خوی وجود ندارد که بد باشد. تنها تفاوت در نیک و بد به نظر ما بستگی دارد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی هنرت را به نمایش بگذاری، نباید عیوب و کمبودهای خود را پنهان کنی یا آن‌ها را نادیده بگیری. هنر واقعی در حقیقت و اصالت آن است و اگر ادعای هنرمند بودن داری، باید به عیوب خود نیز توجه داشته باشی و به آن‌ها پرداخته و در راستای بهبود خود قدم برداری.

هوش مصنوعی: تلاش کن که در دنیای بزرگ، به اندازه دستاورد هر کار، پاداش و نتیجه آن کار نیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر رفتار بی‌مورد تو، چرخ خوشبختی به نفع تو نمی‌چرخد وگرنه محبت پسر به پدر، یک رسم طبیعی و فطری است.

هوش مصنوعی: کسی که تنها به لاف زدن درباره‌ی هنر می‌پردازد، در واقع هنری ندارد. همچنین آن کس که ظاهری شیرین و دلنشین دارد، ممکن است درونی خالی و بی‌محتوا داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر به درک و فهم علم و عقل رسیده‌ای، فریاد نزن که بدانی، زیرا که این ادعا تنها نمایشی فریبنده است و مثل دوستی با ماه می‌ماند.

هوش مصنوعی: دانش حقی که خداوند از کردار و گفتار خود نشان می‌دهد، فراتر از هر نوع علم و عقل بشری است. دیگر دانش‌ها و عقل‌ها ناتوان و خاموش هستند در مقایسه با این دانش الهی.

هوش مصنوعی: کدام عقل مانند ماهی به گناهکار دسترسی پیدا کرده است؟ کدام عالم از وضعیت حالتی که در آن هستیم، آگاه است؟

هوش مصنوعی: به خودت سخت نگیر، زیرا به کار بردن عقل تنها سبب ایجاد درد دل می‌شود و نتیجه بحث‌های علمی هم فقط دردسر است.

هوش مصنوعی: اگر به کمال و تمامیت می‌اندیشی، در مسیر عشق به جستجو بپرداز، چرا که اعتبار و بهره عشق از علم و دانش بیشتر است.

هوش مصنوعی: لذت زندگی را بدون قید و شرط جستجو نکن، زیرا عقل در خواب است و از عطر صبحگاهی بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: به خودت فریب نده و با چشم عقل به چیزهای دنیوی نگاه نکن، زیرا در مسیر نیازمندی‌ها، دنیای واقعی مانند گنجی باارزش است که باید آن را کشف کنی.

هوش مصنوعی: از درخت عشق می‌خواهم ببرم، ولی او به‌طور کلی برای عقل، یا هر آنچه معقول و معتبر است، ناچیز و بی‌اهمیت به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است عشق به صورت ظاهری و سطحی باشد، از آن دست نکش؛ زیرا عشق واقعی می‌تواند انسان را به درک عمیق‌تری از حقیقت راهنمایی کند.

هوش مصنوعی: کتابی که فقط به خاطر بخشش و نعمتش نوشته شده، مانند خطوط زیبای صورت درخت صنوبر است که به زیبایی و ظرافت شبیه است.

هوش مصنوعی: اگر کسی نتواند به آفتاب نگاه کند، حتی اگر هزار شب را ببیند، در واقع او نابینا است.

هوش مصنوعی: فکر نکن که زیبایی و جذابیت فقط به ظاهر و جسم محدود می‌شود، بلکه حقیقت زیبایی در عمق وجود و روح افراد نهفته است که در چهره‌های زیبا همچنین خود را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ‌کس به تنهایی مستقل و بدون ارتباط نیست؛ همه ما تحت تأثیر یکدیگر و شرایطی که در آن قرار داریم، هستیم. هیچ‌کس نمی‌تواند به تنهایی در پس پرده‌ای پنهان باشد یا به‌طور کامل بر دیگران تسلط داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند به معنی واقعی گل‌ها و زیبایی‌های طبیعت پی ببرد، می‌تواند از آنچه در ظاهر دیده می‌شود، فراتر برود و به عمق معانی و مفاهیمی که در باغ‌های زیبایی نهفته است، دست یابد.

هوش مصنوعی: فضای خوش و دل‌انگیز نجف به نوعی نشانه‌ای از این است که در اینجا پادشاهی دریا و خشکی وجود دارد.

هوش مصنوعی: امام، یعنی شخصی که اطاعتش واجب است و او حیدر (علی) است، دانش و معرفتی دارد که فراتر از درک و عقل انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: ملک در دادگاه او به قضاوت بازگشته، اما معلوم نیست محدودیت‌های بشری او کجاست.

هوش مصنوعی: در این بیت به وجود جوهری به نام حجرالاسود اشاره شده که نمادی از زندگی و حیات است. سوال می‌شود که این آب زندگی چه چیزی است که در تاریکی‌اش به صورت سنگ درآمده است. به طور کلی، مفهوم آن به جستجوی منبع حیات و روشنایی در دل تاریکی‌ها اشاره دارد.

هوش مصنوعی: درختی که آب هر آسمان به آن می‌رسد، هر یک از برگ‌های آن نمادی از نعمت‌ها و برکات الهی است.

هوش مصنوعی: از شعله‌ای که به خاطر عشقش شعله‌ور شده، بر قله‌های عظمت و شرافت هر ستاره مانند یک جرقه‌ای درخشان است.

هوش مصنوعی: کسی که در درگاه سرنوشت و سعادت او درخواست کند، به او خبرهای خوشی خواهد رسید و آرزوهای بزرگش تحقق خواهد یافت. فرشتگان همواره برای او پیام‌های خوب می‌آورند.

هوش مصنوعی: ستاره‌ای که نشانه‌ای از خوشبختی و راحتی است، در دل شب‌های طولانی آرزوها درخشیده و به ما امیدی برای سحر و dawn می‌دهد.

هوش مصنوعی: آغاز علم، برکت و جمالی است که به وجود می‌آورد و جلوه‌گر سپاهی است از دانش و عمل که علامه پیروز را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که سرنوشت شخص به گونه‌ای تعیین شده که او نمی‌تواند از آن فرار کند. حکمی که برای او نوشته شده از سرنوشتش ناشی می‌شود و نشان می‌دهد که هر کسی نمی‌تواند به راحتی آنچه را که سرنوشت برایش مشخص کرده تغییر دهد.

هوش مصنوعی: راز و رمز دانه خرما را از او نپرس، چرا که این درخت نخل با معجزه‌اش به این اندازه خرما می‌دهد.

هوش مصنوعی: به بوی گل تازه‌ای فکر کن که سلمان (علیه‌السلام) به خاطر آن، اهل یقین را تحت تأثیر قرار داد، تا جایی که از آن بوی معطر، در روز قیامت امید پیدا کردند.

هوش مصنوعی: با یک صدا، دو شیر را ترساند و سنگی را به حالت دفاعی مجبور کرد؛ اگرچه هیچ‌کدام از شیرها در واقع در برابر دشمن قرار نگرفتند.

هوش مصنوعی: شکستن ابرها و بازگشتن خورشید از سمت غرب، در میان مردم مانند روشنی ماه نمایان است.

هوش مصنوعی: نگویم که تو در آسمان وجود، مانند خورشید هستی، زیرا خورشید با تمام شکوه و عظمت خود، در برابر تو که مانند قمر هستی، چیزی نیست.

هوش مصنوعی: علی فردی است که در مسیر نزدیک شدن به خداوند، عزم و اراده‌ای قوی دارد؛ به‌طوری که جبرئیل، که مقام بلندتری دارد، در برابر او به‌مانند گرد و غباری در مسیر محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم با جبرئیل برابر شوم و بگویم که علی در میان خدا و پیامبر، پیام‌رسان است؟

هوش مصنوعی: در شهر علم، علی مانند پیامبر است، پس جای تعجب نیست که جبرئیل هم او را به‌ عنوان یکی از دربانان خود بشناسد.

هوش مصنوعی: ای سپهر بزرگ حکمرانی، خوشا به حال تو! در میان تمامی حکومت‌ها، نام و جایگاه تو مانند خورشید و ماه تابناک و مشهور است.

هوش مصنوعی: در شهر علم، پیامبر برای آبادانی و رونق، معجزات تو هر جایی که بروی تأثیر خاصی دارد.

هوش مصنوعی: علامت عشق و وفا بر سینه دوستان مانند سپری است که در برابر تیرهای سختی و مشکلات زندگی از آن‌ها محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: تیغ تو همچون تندر در بدن فرود می‌آید و خون فاسدی که از طغیان کفر می‌جوشد، به نیشتری شبیه است.

هوش مصنوعی: با شمشیر تو و نیرنگ تو، هم دشمن و هم دوست به نام پیروزی و طغیان به نفع خود عمل می‌کنند.

هوش مصنوعی: دل تو پر است از آرزوهای خوب که به تو کمک می‌کند تا به سمت نجات برسی. این نجات همانند شمشیری در دستت است که تو را از خطرات دور نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: تیر و تیغ تو باعث شده که دشمنان به خاطر دشمنی با تو، تمام وجودشان آکنده از خون و رنج باشد. اما این سوال مطرح است که آیا کسی می‌تواند مانند تو جگر و دل سوزانی داشته باشد؟

هوش مصنوعی: اگر به حکمرانی و سلطنت دنیا دل نباخته‌اید، جای تعجب نیست؛ چون شما خودتان شاه هستید و این به دام انداختن یا شکار کردن، تنها یک بازی کوچک است.

هوش مصنوعی: فضای بندگی و عبادت تو مانند یک صحرا نیست که پر از موجودات و زندگانی‌های مختلف باشد.

هوش مصنوعی: تمایل به بندگی و خدمت به درگاه تو بسیار ارزشمندتر از هر امتیاز و قدرتی است. حتی اگر کسی مانند صد خلیل هم باشد، باز هم درک این سرمایه معنوی از تمامی قدرت‌ها و دستاوردها برتر است.

هوش مصنوعی: هیچ کسی به اندازه تو در مقام و عظمت قابل احترام نیست، زیرا جمعی که در محفل گرامی قدر حضور دارند، تو را به عنوان بزرگ‌ترین و برترین می‌شناسند.

هوش مصنوعی: در بهار زندگی، چهره‌ای نمی‌بینم که همچون گل، زیبا و دل‌ربا باشد، همان‌طور که نسیم صبحگاهی چهره عروس‌ها را می‌گشاید.

هوش مصنوعی: من از اینکه جزء خدمتگزاران تو هستم، هزاران سپاس می‌گذارم. همین که به این مقدار ارزش دارم، خودش بزرگترین خوشبختی من است.

هوش مصنوعی: ای آقا، با توجه به لطف و توجهی که داری، بر من بنگر تا ببینی چه کسانی به خاطر قدرت تو در ستایش و مدح تو در کنار من ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر احساس حیرت و شگفتی از روند زندگی و مسیرهایی است که انسان برمی‌گزیند. گویی فردی در این مسیر دنبال حقیقت و دانش است، اما بدون محافظ و سپر، یعنی بدون دفاع از خود، در حال پیشروی است. به نوعی این بیت به جستجوی عمیق و بی‌رحم انسان در زندگی اشاره دارد که در آن باید با چالش‌ها و سؤالات بی‌پاسخ مواجه شود.

هوش مصنوعی: میان این دو سخن چیزی که من می‌گویم زائد است، چون از این دو، یکی به نوعی پوشش دیگری تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: در این چهارچوب، محدوده‌ی نظم و قاعده‌های من مشخص شد که اگر چیزی از یکی تاثیر بپذیرد، از دیگری نیز می‌تواند تاثیر بگیرد.

هوش مصنوعی: من و کارهای زائد من گناهکاریم، اگر به خاطر این کارها از زبانم عذرخواهی کنم، عذرم از گناه بدتر است.

هوش مصنوعی: امید دارم که کسی که از من بدگویی کرده، مرا ببخشد، چون من در مدح تو از هر نکوهشی دور هستم.

هوش مصنوعی: انسان همیشه در زندگی خود با پاداش‌ها و عواقب کارهایش مواجه است. در این دنیا، امید و ترس به همراه نعمت‌های بهشت و عذاب‌های جهنم وجود دارند.

هوش مصنوعی: من از این که همیشه به خاطر نزدیکی‌ام به تو، در طواف کعبه به زحمت سفر نروم، خوشحالم.

هوش مصنوعی: من را حق از بهشت تو جدا نکند، زیرا هر که هست، اگر از بهشت بیرون باشد، در عذاب و مکانی بد قرار دارد.