همانطور که میبینیم مصرع چهارم ایراد وزنی دارد زیرا مجبور می شود برای جبران یک هجایی گکه کم دارد روی دل اول مکث کند که باعث تفاوت ریتم با مصرع های فبلی می شود ، مگر اینکه به این شکل خوانده شود : دل از دلٌ بر چگونه دل بر دارد .
ضمه روی دلُ بر ، و یا استفاده از "و" (دل و بر) مشکل را بر طرف می کند

گر چه واضح است ، ولی باز هم اشاره به این موضوع شیرین است که شاعر از کلمه "بر" با چهار معنی پیشگاه (مصرع اول و سوم) ، حفظ بودن (مصرع دوم) ، صورت (ابتدای مصرع چهارم) و برداشتن (انتهای مصرع چهارم) استفاده کرده است و بسیار زیباست.

دل رفت ز بر چو رفت دلبر از دل

یا
دل رفت ز بر چو رفت دلبر از بر

با سلام و درود
هجای اول در هر مصراع ربائی باید از سه یا چهار واج تشکیل شود و این ربائی از این قانون مستثنی نیست و به همین سبب مصراع اول باید چنین نوشته شود: "دل تا به برم هوای دلبر دارد"
با سپاس فراوان