فروغی بسطامی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بگذار که خویش را به زاری بکشم</p></div>
<div class="m2"><p>مپسند که بار شرمساری بکشم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون دوست به مرگ من به هر حال خوش است</p></div>
<div class="m2"><p>من نیز به مرگ خود به هر حال خوشم</p></div></div>

رباعی شمارهٔ ۱۵

بگذار که خویش را به زاری بکشم
مپسند که بار شرمساری بکشم
چون دوست به مرگ من به هر حال خوش است
من نیز به مرگ خود به هر حال خوشم

رباعی شمارهٔ ۱۳

رباعی شمارهٔ ۱۴

بگذار که خویش را به زاری بکشم

مپسند که بار شرمساری بکشم

چون دوست به مرگ من به هر حال خوش است

من نیز به مرگ خود به هر حال خوشم

رباعی شمارهٔ ۱۴

اطلاعات