رباعی شمارهٔ ۱۴
بگذار که خویش را به زاری بکشم
مپسند که بار شرمساری بکشم
چون دوست به مرگ من به هر حال خوش است
من نیز به مرگ خود به هر حال خوشم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بگذار که خویش را به زاری بکشم
مپسند که بار شرمساری بکشم
هوش مصنوعی: بگذار و اجازه بده که من به خاطر درد و حسرت خودم گریه کنم، اما نپسند که من بار سنگین شرمندگی را به دوش بکشم.
چون دوست به مرگ من به هر حال خوش است
من نیز به مرگ خود به هر حال خوشم
هوش مصنوعی: وقتی دوستم از مرگ من خوشحال است، من هم از مرگ خودم در هر صورتی راضی هستم.