هوش مصنوعی: در دل تو هر شعله‌ای از آتش و غم وجود دارد و در سیم و گلابتون، سنگی سیاه و زشت به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: جان نمی‌تواند از میدان عشق تو خارج شود، زیرا از دل زیبایی و جذابیت چشمان تو هر نوع نیرویی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: به یکباره نمی‌توان از کسی که دل‌تنگش هستی، چشم‌پوشی کرد؛ زیرا گاهی یک نگاه از او می‌تواند جان تازه‌ای به دل بدهد.

هوش مصنوعی: فریاد و ناله که دل، به خاطر عشق تو، ما را به مسیری کشانده که از همه مسیرها متفاوت و بی‌سابقه است.

هوش مصنوعی: اگر معشوق درد دل عاشق را درک نکند و به او توجهی نداشته باشد، این موضوع گواهی بر عشق من به تو است.

هوش مصنوعی: امروز با دیدن خط تو، احساس تازگی و زیبایی خاصی پیدا کردم. واقعاً جالب است که این نوع زیبایی همچنان در دل من زنده است.

هوش مصنوعی: اگر تیغ تو هر لحظه خون مرا نریزد، بدان که عشق تو باعث می‌شود هر نفس جدیدی که می‌کشم، گناهی باشد.

هوش مصنوعی: هرگز از خورشید آسمان توقعی نخواهم داشت، زیرا سایه‌ای که بر سر من می‌اندازد، به خاطر کلاهی است که بر سر دارم و آن را به کج می‌کند.

هوش مصنوعی: در محله‌ کسی، عشق به‌قدری فراوان است که من در هر سمت نگاه می‌کنم، مانند یوسف‌هایی در چاه، دلباختگانی را می‌بینم که در فضایی غمگین و گرفتارند.

هوش مصنوعی: کسی که به درون خود و ارتباطش با زمین و زندگی توجه دارد، از فتنه‌ها و مشکلات آسمانی و آفتاب و ستاره‌ها بی‌نیاز است. او در میخانه، که نماد آرامش و امنیت است، جای پناهی یافته که او را از نگرانی‌های بیرونی دور می‌کند.

هوش مصنوعی: می‌گویند، ای فروغی! در سرزمین عشق، نه سال وجود دارد و نه ماه، بلکه زمان به نوعی دیگر معنا می‌شود.