هوش مصنوعی: هر لحظه، ای گل، در باغ صدای تازه‌ای از تو به گوش می‌رسد و قصه‌ای نو برای بلبلان پیشکسوت وجود دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به بررسی پیامدهای جنگ و خشونت می‌پردازد. شاعر می‌گوید که وجود خونی که بر دامان کسی نشسته، نشان‌دهنده‌ی کشتار و خشونتی است که بر سر دیگران رفته است. این پرسش مطرح می‌شود که آیا از این عمل خسته‌کننده و بی‌رحمانه، نتیجه‌ای نیز در کار است یا خیر؛ به این معنی که چنین اعمالی تنها به خستگی و افسردگی می‌انجامد.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از باغ، جرقه‌ای به چشم می‌خورد، گویی که گلستان دوباره جان گرفته و بر درختان نشانه‌ای از خانه‌ای نو پیدا شده است.

هوش مصنوعی: دل غمگین و بی‌تاب من مانند صدای ناقوس درونش به شدت ناله می‌کند، شاید چون سفر تازه‌ای در دل کاروان در حال شکل‌گیری است.

هوش مصنوعی: موجودی با مژگان و ابروهایش در میدان عشق باعث شده است که من به شدت مجذوب و شگفته شوم. حالا این موجود به طور تازه و شگفت‌انگیزی قلب من را هدف تیر و کمان خود قرار داده است.

هوش مصنوعی: ای کاش آن شخص زیبا و بلندبالا برای تماشای من می‌آمد، زیرا اشک‌های من مانند آب جاری در جوی، تازه و زلال است.

هوش مصنوعی: از آزمایش‌ها و سختی‌ها بسیار بیشتر از قبل قوی‌تر شده و بار دیگر به زندگی برگشته‌ام. این را بدان که همیشه برای من چالش‌ها و آزمایش‌های جدیدی وجود دارد.

هوش مصنوعی: من از جان خود در عشق آن جوان زیبا آسوده‌ام، زیرا از نشانه سبزش، برای من نشانی از ایمنی و امانت به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: عشق به شیوه‌ای فریبنده عمل می‌کند، به طوری که در هر گوشه و گوشه‌ای، نشانه‌های پیری وجود دارد ولی همچنان جوانی تازه ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: من به خاطر لذت از لبان او به شعف آمده‌ام و مانند یک طوطی شیرین‌زبان که نکته‌های شگفت‌آور را می‌فهمد، گویای زیبایی‌ها و ظرافت‌ها شده‌ام.