هوش مصنوعی: شب جدایی تو، آخرین روز من است که در آن فریاد و غم و اندوه از بی‌همراهی را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: در میان پیروان دو مذهب، من به خاطر زیبایی‌های تو احساس افتخار می‌کنم، زیرا چهره و موهای تو نمادهای کفر و دین من هستند.

هوش مصنوعی: به مکان‌هایی که عاشقان غمگین وارد می‌شوند، من همان کسی هستم که یاد تو همیشه بر پیشانی‌ام نقش بسته است.

هوش مصنوعی: وقتی به کمان ابروی تو نگاه می‌کنم، چه چشم‌چرانی‌ها و نگاه‌های پنهانی در انتظار من است.

هوش مصنوعی: از زمانی که خاک پای تو را می‌بوسم، تمام پادشاهان دنیا در برابر من حقیر و در خاک هستند.

هوش مصنوعی: من در جایگاه محبت، مانند سلیمانم که نام بزرگ تو بر جواهر من حک شده است.

هوش مصنوعی: من آن موجود باارزش و بزرگ هستم که در دنیای عشق، زندگی‌ام را فدای تو و محبت تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: هیچ غمی که از تو نصیب قلب غمزده‌ام شده، ارزش ندارد که بتواند شادی دو جهان را تحت‌الشعاع قرار دهد.

هوش مصنوعی: نور و درخشش ناشی از مقام و منزلت خاک درگاه دوست، همانند ظهور معجزهٔ موسی، در وجود من تجلی یافته است.