هوش مصنوعی: فرد در حال مرگ است و محبوبش از این موضوع بی‌خبر است. اینکه جان را در چنین شرایط سختی واگذار کند، کار آسانی نیست.

هوش مصنوعی: دل من زخمی است و جراحت‌هایش عمیق و دردناک. حسرتی در من وجود دارد که خیلی آزاردهنده است و این درد برایم کشنده است.

هوش مصنوعی: هر کس که طعم شیرین آغوش و محبت دوست را بچشد، بدون شک برای فدای خود و به خطر انداختن جانش آماده‌تر خواهد بود.

هوش مصنوعی: مرگ برای عاشقان، به نوعی آرامش و درمان کامل است.

هوش مصنوعی: نمی‌توان از اسارت عشق آزاد شد، تلاش‌هام بی‌فایده و تلاش‌ام بی‌نتیجه است.

هوش مصنوعی: عشق به قدری شدت پیدا کرده است که جان ما و محبوب ما به هم نمی‌رسد و فاصله‌ای میان‌مان ایجاد شده است.

هوش مصنوعی: خاک راه دوست بر ما تاثیر زیادی دارد و تنها کسی که در چاله و گل گیر کرده، می‌تواند این را درک کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به هدف خود از تلاش و کوشش خود نمی‌رسد و تلاش ما همه بی‌نتیجه است.

هوش مصنوعی: من جان خود را به پای او فدای کرده‌ام، بله، هدیه‌ای که به او می‌دهم شاید ارزش چندانی نداشته باشد.

هوش مصنوعی: عاشق هیچ‌گاه آرامش ندارد، زیرا محبوبش همدم روح و باعث آسایش دل اوست.

هوش مصنوعی: من کسی را می‌شناسم که به خاطر خودبزرگ‌بینی‌اش به قتل بی‌گناهان افتخار می‌کند.