هوش مصنوعی: دست بر دست محبوبم گذاشته‌ام و لب‌هایمان بر لب جام قرار دارد. در این دایره گردش زمان، هر چه خواسته‌ام، به کام من آمده است.

هوش مصنوعی: در جایی که گوش‌های تو قرار دارد، همیشه صبح است و در جایی که موهای تو به زمین می‌رسد، همیشه شب است.

هوش مصنوعی: اگر سجده کردن برای تو گناه است، من با تو شراب می‌نوشم حتی اگر در ماه روزه‌داری باشد.

هوش مصنوعی: تو به زیبایی حوریان و چمن‌های بهشت و شراب شکرین کوثر می‌مانی، تا اینکه شیخ به تو نگویند که این شراب پاک حرام است.

هوش مصنوعی: در اطراف چشمان سیاه تو، همه مردم تحت تأثیر جاذبه تو هستند و مست عشق تو شده‌اند. اما دوری از تو بهتر از آن است که به چشمی دیگر نگریسته شود و عشق تو را فراموش کند.

هوش مصنوعی: متأسفانه در حالی که من در کنار تو هستم و به تفکرات خصوصی‌ات گوش می‌دهم، از هر سو نگرانی و آشفتگی بر من حاکم است.

هوش مصنوعی: عشق و اشتیاق به لب‌های تو باعث شد که دل بی‌خبر از حقیقت، احساس طمع و آرزو کند. تا مردم فکر نکنند که عشق من به تو بی‌پایه و ناپخته است.

هوش مصنوعی: ناراحتی می‌کنم از پرنده‌ای که در قید و بند است و سرنوشتش در دستان توست؛ او را با زیبایی‌های تو فریب داده‌اند و در دام انداخته‌اند.

هوش مصنوعی: جانم به لب رسیده است، زیرا اگر آن ماه زیبا خود را نشان بدهد، همه چیز تمام خواهد شد.