هوش مصنوعی: تا زمانی که نتوانم آن ماه درخشان را ببینم، خوشبختی‌ام نیز از ستاره‌ی نیکبختی غیرممکن است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که موهای پخش و پراکنده‌ی او به هم نریخته و مرتب نشود، ایجاد همبستگی در دل‌های پراکنده غیرممکن است.

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی لب‌های شیرین را ببوسی، باید از همه افراد شیرین‌زبان چشم‌پوشی کنی؛ در غیر این صورت، بوسیدن آن گوهر زیبای لب‌ها ممکن نخواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی که مشکلات به من می‌رسند، مثل این است که اشیای قیمتی و باارزش دست گدایی را بگیری، زیرا چنین چیزی ممکن نیست.

هوش مصنوعی: اگر عشق من به وضوح نمایان شده، چیز عجیبی نیست؛ چرا که نمی‌توان این آتش سوزان را پوشاند.

هوش مصنوعی: من در هر شرایطی خوشحال هستم، تا زمانی که تو نگویی که شادی برای کسی همیشه ممکن نیست.

هوش مصنوعی: اگر آقا مهربانی کند و یا ببخشد، اما راه بندگی از بنده دور است و نمی‌تواند آن را انجام دهد.

هوش مصنوعی: بشنو که صدای تیشه چه نغمه‌ای خوش دارد، فرهاد می‌گوید که رفتن از سر کوی عشق و وفا غیرممکن و مرده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به راحتی از پس حرکت و زیبایی آن سرو بلندقد برآید و همراهی او ممکن نیست.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از چرخش و تغییرات بی‌پایان زندگی باخبر نیست و فهمیدن این که این جهان چقدر ناپایدار است، غیرممکن است.

هوش مصنوعی: ثروت و دارایی مانند دریای باارزش، به راحتی در دسترس نیست و نمی‌توان به سادگی از لطف و بخشش کسی مانند خسرو بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: شهباز ناصردین، به قدرت و تأثیر او اشاره دارد و بیان می‌کند که تابش خورشید درخشان بر آرای او ممکن نیست.