هوش مصنوعی: به تو لبانی شیرین و دلنشین عطا شده تا بتوانی خوشی و شادابی را پخش کنی، پس از آن انتظار می‌رود که با لبخند شکرین خود، جان شیرین دیگران را شاد کنی.

هوش مصنوعی: مسلمان واقعی نمی‌تواند از جهت قبله منحرف شود؛ من نیز از تو روی نمی‌گردانم، حتی اگر تو از من روی برگردانی.

هوش مصنوعی: من از خاک سر کوی تو برخاسته نمی‌توانم و مانند خاری در زمین باقی می‌مانم، ولی تو بر آتش سوزان برخیز و جای خود را مشخص کن.

هوش مصنوعی: من هرگز از محبت و دوستی‌ام با تو جدا نخواهم شد، حتی اگر مرا از ریشه‌ام بکنید یا hvis تنها شاخ و برگ‌های محبت‌ام را بسوزانید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خودت داغ و سوز نباشی، نمی‌توانی احساس من را درک کنی؛ و تا وقتی که تو دچار درد نشوی، هرگز نمی‌فهمی که من چقدر دردمند هستم.

هوش مصنوعی: به خاطر یک زخم عمیق که از دست یک فرد قوی خورده‌ام، با وجود این که عهد دوستی با کسی بستم که به راحتی به وعده‌هایش پشت می‌کند، احساس می‌کنم که در شرایط سختی قرار دارم.

هوش مصنوعی: دل آشفته من، سرنوشت عجیبی دارد که از میدان هر ناامیدی، دوباره به زندگی و امید باز می‌گردد.

هوش مصنوعی: من در میان جمعی از موهای پریشان هستم که هر تار آن به نوعی مرا درگیر کرده و هر کدام از موهایم باعث می‌شود دچار آشفتگی شوم.

هوش مصنوعی: دل شکسته‌ام را با تار موهای زیبای کسی که ترس و یا خوفی در اوست بسته‌ام و به دست کسی که به اعتقادات دینی ایمان ندارد، پیراهن یک مسلمان را داده‌ام.

هوش مصنوعی: به یاد پیر مغان باش و هر لحظه می نوش، برای هر کاری که قادر به انجام آن نیستی و برای هر دردی که درمانی نداری.

هوش مصنوعی: زمانی می‌توانی در جمع آزادگان قدم بگذاری که کسی را دلخوری ندهی و به روح کسی آسیبی نرسانی.

هوش مصنوعی: آیا این اراده بلند باعث نمی‌شود که در اوج خوشحالی، با وجود نداشتن مال و مکنت، قلبم را به یک پادشاه تقدیم کنم؟

هوش مصنوعی: شعر من در هر شهری معروف و محبوب شده است، به خوبی و شیرینی‌ای که در سخنان شیرین پدرم به من یاد داده است.

هوش مصنوعی: ناصرالدین شاه، پادشاهی دانا و دادگر است که به پرورش دین اهمیت زیادی می‌دهد و هیچ زمان و دوره‌ای در تاریخ وجود نداشته که مانند او چنین شاهی باشد.