هوش مصنوعی: وقتی که در مینا شراب وجود دارد، گویی که یاقوتی درخشان است. همچنین زمانی که شراب در جام ریخته می‌شود، به نظر می‌رسد که لعل بدخشان در آن جاری است.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ی زیبا و دلربای ساقی در کاسه‌ی بلورین منعکس می‌شود، گویی پری در خانه‌ی آینه پنهان شده است.

هوش مصنوعی: نسیمی لطیف و خوشبو می‌آید که بوی عطر و عنبر را به همراه دارد، گویی که این نسیم از موهای دل‌فریب معشوق می‌گذرد.

هوش مصنوعی: گل از چاک سینه‌اش شعله‌ور شد و آتش آن، گلستان را فرا گرفت. انگار که گلستان خود را به شکل گریبان چاک کرده است.

هوش مصنوعی: شب گذشته صدایی از طرف کوی او می‌آمد که بسیار حسرت‌انگیز بود. گویی دلی که همه چیز را از دست داده، در آستانه فدا کردن جانش است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس تا به حال نشنیده است که مسلمانان در کوی نیکوکاران فریاد و گریه کنند؛ گویی این مکان کافرستان است.

هوش مصنوعی: موهای بلند او به گونه‌ای به هم پیچیده که گویی مانند طنابهایی محکم شده‌اند، و چهره‌اش را به دام افکنده است.

هوش مصنوعی: واعظ بر روی منبر سخن می‌گوید و شنوندگان احساس می‌کنند که صبح قیامت در حال طلوع است و غم و اندوه جدایی به زیبایی قابل تصور است.

هوش مصنوعی: دلم هیچ‌وقت آسوده و آرام نمی‌شود، چرا که هنوز آن موهای سیاه و پریشان تو در یادم است.

هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی بگویی که از عشق محبوب آسان بتوان گذشت؟ گمان می‌کنی که برای دل، این کار ساده‌ای است؟

هوش مصنوعی: او به من بهای بوسهٔ لب‌هایش را جان عزیزم گرفته است، اما به نظر می‌رسد از این معامله بسیار پشیمان شده است.

هوش مصنوعی: نورانی از چهره‌ی زیبای ساقی در میخانه تابش پیدا کرده و به نظر می‌رسد که این روشنی، از دانش و فهم سلطان ادیب‌المک نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ناصرالدین شاه، که به عنوان حاکم بزرگ و ذره‌پرور شناخته می‌شود، زیر نور خورشید درخشان قرار دارد و به نظر می‌رسد مانند ستاره‌ای درخشنده است.

هوش مصنوعی: فرمانروا و بخشنده‌ای عادل که با دلی بزرگ و مهربان، مانند ابرهای باران‌زا، همواره آماده یاری و کمک به دیگران است.