هوش مصنوعی: نمی‌توان از زیبایی تو چشم پوشید و به هیچ فکر دیگری جز اندیشه تو مشغول شد.

هوش مصنوعی: غم تو باعث هلاکت من است، اما مصلحت نمی‌داند که بگوید چه زمانی باید از آن آزاد شوم. اگر نه، می‌توانستم این مشکل را به سادگی حل کنم.

هوش مصنوعی: حال که به دیدن ما نیامدی، نمی‌توانی به خاطر رحمتت، ما را در خاکمان رها کنی.

هوش مصنوعی: از زیبایی‌های تو در بهار، باغ گل و گلستان پر از عطر خوش، می‌توان بهره‌ برد و لذت برد.

هوش مصنوعی: صدای دلنشین ناله در شب بر دل عشق بسیار لذت‌بخش است و حتی اگر دل سنگی هم باشد، می‌توان آن را تحت تأثیر قرار داد.

هوش مصنوعی: با زیبایی چهرهٔ ساقی و خط دلنشین او، می‌توان به راحتی مشکلات و تندبادهای زندگی را کنار زد و به آرامش رسید.

هوش مصنوعی: می‌توان در دل دریا به یاد جواهر سفر کرد و با آرزوی شیرینی، از تلخی‌ها عبور کرد.

هوش مصنوعی: بوسهٔ او ارزشی برابر جان دارد و می‌توان برای به دست آوردن هزار سود، این خطر را پذیرفت.

هوش مصنوعی: صورت زیبای معشوق، همچون کمانی است که با ابروهایش به من اشاره می‌کند. او چنان جذاب و دلربا است که قلبم را در برابر تیر محبتش سپر نمی‌کند و نمی‌توانم در برابر این عشق مقاومت کنم.

هوش مصنوعی: اگر نشان کعبه را پیدا می‌کردم، دیگر سفر در بیابان برایم دشوار نبود و می‌توانستم به راحتی ادامه دهم.

هوش مصنوعی: هنوز در عشق معشوقم جان را فدای او نکرده‌ام، نمی‌دانستم که توانایی صبر کردن اینقدر زیاد است.

هوش مصنوعی: اگر عشق و دوستی باعث شرم من نشود، می‌توانم به راحتی به چهره زیبا و زنده‌دل تو نگاه کنم.