هوش مصنوعی: امشب نگاه من بر غیرت و شجاعت ماه افتاده است. خدایا! نگذار که تصویر نگاهی از من بر چهره‌اش باقی بماند.

هوش مصنوعی: دل سخت و سنگین او با یک قطره اشک من نرم شد و بازار عشق و وفا با تپش‌های آتشین آهم گرم و پرحرارت گردید.

هوش مصنوعی: در حالی که سگ او در پایین‌ترین مقام و ذلت به سر می‌برد، من به دوستی او افتخار می‌کنم و عظمت و مقامم را مشاهده می‌کنم.

هوش مصنوعی: گفتم که در مسیر تو نتوانستم به تو برسم و به امیدی بودم، او گفت که امیدت را از سر راهم کنار بگذار.

هوش مصنوعی: موهای سیاه من به خاطر غم از دیدن چهره‌اش سفید شده‌اند، در حالی که موهایم در همان روزی که سیاه بود، در حلقه‌ای از موهای او گرفتار شده بود.

هوش مصنوعی: در روزی که محبوب به وصال رسید، چه خطایی کرده‌ام که شب جدایی به خاطر گناهم به سراغم آمد.

هوش مصنوعی: ای چهره زردی که مژه‌هایت به خون رنگین است، در ادعای عشق تو هیچ کسی نیست که به عنوان شاهد من را یاری کند.

هوش مصنوعی: اگر بدانی حال دلbroken من چگونه است، چشمانت به خاطر این وضعیت ناگوار، اشک خواهد ریخت.

هوش مصنوعی: تو گفتی که هیچ کس چیزی به من نداده است، من هم از تو جز هیچ چیزی نخواهم گرفت.

هوش مصنوعی: مژگان من با اشک هایش نیرویی شگرف ایجاد کرد که باعث شد چشمان تو به خشم بیایند و سپاه من فرار کند.

هوش مصنوعی: یوسف کنعان به خاطر عشق و حسرت من در دلش غم و اندوه دارد، تا جایی که به نشانه عشق، نگاهش را به من می‌دمد و من را در قعر چاه غم می‌افکند.

هوش مصنوعی: در میان ظلمت و غم، نور و روشنایی وجود دارد؛ چون من با دل‌خوشی و ستایش، در شکوه و عظمت پادشاه زندگی می‌کنم.

هوش مصنوعی: فرماندهٔ آسمان و خورشید، ناصردین شاه است که از خاک برآمده و صاحب تاج و عناوین پادشاهی است.

هوش مصنوعی: خداوند جهان، سایه‌ای بر من افکنده و من را در پناه خود قرار داده است.