هوش مصنوعی: زمانی که تو به باغ آمدی، همه چیز در حال تلاطم و جنگ است. وای بر من که تو در کنار گل‌ها هستی و من در میان آتش و درد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که لب تو را نچشم و نمک وجود تو را تجربه نکنم، به سراغ نوشیدنی نمی‌روم. زیرا وقتی طعم این نمک را بچشم، دیگر چیزی دیگر برایم جذابیت نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر چرخ فلک برگردد و به خواسته‌های من پاسخ دهد، تو فقط کافی است که جام می را به دست من برسانی.

هوش مصنوعی: من در میانهٔ شادابی زندگی، به هیچ چیز دیگری فکر نکرده‌ام و فقط به دور چشم‌های زیبایت سرگرم بوده‌ام، به طوری که نه به می و نه به هیچ چیز دیگری نیاز ندارم و از این حال خوش خود بسیار راضی هستم.

هوش مصنوعی: هرچند که هرگز به یاد من نبودی، اما هیچگاه یاد تو از ذهنم نمی‌رود.

هوش مصنوعی: وقتی که تصویر تو از پشت پرده نمایان شد، زیبایی‌ات باعث حسادت گالری‌های هنری شد و چهره‌ام به خاطر عشق به تو غرق خون شد.

هوش مصنوعی: دیروز به زیبایی دلربا داستانی در مورد سرو گفتم، او گفت که باید از حرکات دلربا و شگفت‌انگیزت شرمنده باشی.

هوش مصنوعی: بسیار شب‌ها به دیدار تو می‌گذرد که من گوینده شعر و کلام نمی‌شوم. با وجود تمام اشتیاقی که دارم، سکوت می‌کنم و تنها می‌اندیشم.

هوش مصنوعی: عجب این است که با وجود همه ادعای عاشقی‌ام، هنوز هم یار را ندیده‌ام و چشیدنم از می عشق باعث بی‌خبری‌ام شده است.

هوش مصنوعی: من نه از دوست خیری می‌جویم، نه از پزشک اطمینان. نمی‌دانم برای دل آشفته‌ام چه راه حلی پیدا کنم که از همه جا پریشان و نگران هستم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم به دشمن شاه ضربه‌ای بزنم و با دستان دعا به آسمان، بدی را از خود دور کنم.

هوش مصنوعی: ناصردین شاه قدرتمند است، به طوری که به خاطر ترس از تیغ او، کج‌روی‌ها ترک‌ها را رها کرده‌اند. ابروان ترکم همچنان زیبا و جذاب هستند.