هوش مصنوعی: کسی را که در ابتدا به سوی خود جذب کردی، در انتها او را به سراغ دیگران نفرست و از دیارت دور مکن.

هوش مصنوعی: من از اشک‌هایم جویی را به راه انداختم و بر روی صورتم جاری کردم و بر روی صورتم، آبی که از این جوی جاری شده، بسته‌ام.

هوش مصنوعی: نمی‌شود به گفتار بیهوده روزه‌داران شهر اعتماد کرد، زیرا دل از معشوق واقعی و پاک مشغول نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هر زمانی که به جمع افراد پاکباز و آزاداندیش می‌رسی، مراقب باش تا در برابر انتقادات و ملامت‌های دیگران، خویشتن را از دست ندهی و با عصبانیت عکس‌العمل نشان ندهی.

هوش مصنوعی: ای بهار زیبایی، خزانه‌ات را به دوش خود نمی‌کشم، اگر بویی از خودت برسانی که روح ضعیف من را شاد کند.

هوش مصنوعی: هر چیزی در نهایت باز می‌شود، حتی اگر به سختی در بند باشد، مگر دل‌هایی که به خاطر عشق و جذابیت شخصی خاص در دام افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر بامداد، پرده را بر روی چشمت نکشی و از نور خورشید دریغ نکنی، آنگاه نور خورشید به زمین خواهد تابید و زیبایی‌ها را به نمایش خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: می‌دانی چرا خورشید بر خاکستر نشسته است؟ تا تو بتوانی در آینه چهره زیبای خود را ببینی.

هوش مصنوعی: من به سادگی جانم را به تو نمی‌سپارم، تا زمانی که همه آرزوهایم را از تو به دست نیاورده‌ام.

هوش مصنوعی: بوسیدن گلوی تو بر من ممنوع است، اگر در عشق تو نتوانم جان خود را فدای تو کنم.

هوش مصنوعی: امشب من با داستانی که می‌گویم، خوابِ آن ماه روشن و خوشبخت را به وجود آوردم.