هوش مصنوعی: زمانی که به آخر زندگی‌ام نزدیک شدم، آن شمعی که نزدیکم بود به من نزدیک شد تا با حضورش روح غمگینم را آرام کند و از من دلجویی کند.

هوش مصنوعی: شب گذشته لب‌های شیرینش را بوسیدم و آرزو کردم که ای کاش بیدار نمی‌شدم تا این خواب دلپذیر ادامه داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر آهوهای حرم را در حرم بکشند، تنها خود محرمان و آشنایان این صحنه را خواهند دید، در حالی که آهوئی که بوی مشک می‌دهد، تنها مال من است.

هوش مصنوعی: اگر باغبان بیافتد که شاخه‌ نسترن در باغ وجود ندارد، بدون شک آن را از ریشه می‌کند، حتی اگر من هم در آن باغ باشم.

هوش مصنوعی: خدایا، چشم بد آن یاغی ترک را از من دور کن، چرا که با یک نگاه، دل و ایمانم را به تاراج برد.

هوش مصنوعی: خوب است که من به عشق او نگاه نکنم، زیرا از دیدن او در جهان بهتر است که به مصلحت فکر کنم.

هوش مصنوعی: گفتم چه زمانی از دلخوشی‌ها و مسائل خود صحبت می‌کنم، او پاسخ داد که زمانی این کار را انجام می‌دهی که موهای پیچ در پیچ من را باز کنی.

هوش مصنوعی: گفتم آیا می‌توانم امیدم را به دست بیاورم؟ او گفت اگر تو سرو زیبای مرا در آغوش بگیری، به امیدت خواهی رسید.

هوش مصنوعی: گفت اگر می‌خواهی عشق را تجربه کنی، باید دست زیبای من را بوسه بزنی، حتی اگر به خاطر این کار دلت لکه‌دار شود.