هوش مصنوعی: وقتی که به سوی رضایت حق قدم گذاشتم، متوجه شدم که فرمانده تقدیر و سرنوشت، در واقع بندۀ خودم است.

هوش مصنوعی: من تا زمانی که جان از تنم جدا نشده بود، با دل آسوده آرام نگرفتم و تا وقتی که به کمال روحی و معنوی نرسیدم، خدا را ن شناختم.

هوش مصنوعی: وقتی به سمت دوست می‌روی، باید با مشکلات دشمن هم کنار بیایی. چون وقتی درباره عشق صحبت می‌کنی، باید آماده ورود به سختی‌ها و دشواری‌ها باشی.

هوش مصنوعی: افسوس که ما را دلی دلسوز و شیرین‌زبان از پای درآورد، همان کسی که می‌گفت مانند عیسی، جان و زندگی به منافع دیگران بخشیده‌ام.

هوش مصنوعی: ما تنها به بیان یکی از زیبایی‌های او اشاره کردیم، و با وجود سکندر و خضر، به خاطر حیا و شرم، نباید چشمه‌ی جاودانگی را آشکار کنیم.

هوش مصنوعی: دیشب باد بهاری چه سخنانی از آن گل در باغ شنید، که شعله‌ای از عشق را در دل پرندگان خوش آواز شعله‌ور کرد.

هوش مصنوعی: اگر تقدیر کمک کند، می‌توان از زیبایی‌های او بهره‌مند شد و به راحتی می‌توان بر صبر و تحمل غلبه کرد.

هوش مصنوعی: ای خدای مهربان، تو چه نشانه‌ای داری که به خاطر عشق و محبت، دوستان آشنا را از هم جدا کردی و به بیگانگان نزدیک کردی؟

هوش مصنوعی: ای دلبر زیبا، از نگاه نابینا دوری کن، چون می‌ترسم که با نگاهی نادرست، دل‌های پاک و صمیمی را مکدر و تاریک کنی.

هوش مصنوعی: اگر سوزن جفایت باعث بریختن خون من شود، نمی‌توانم سر ارتباطم با وفا را از دست بدهم.

هوش مصنوعی: در تمام عمرم، کمتر نوری را دیده‌ام که به روشنایی خورشید نزدیک باشد، مگر آنکه نور حق را مشاهده کرده باشم.