هوش مصنوعی: گاهی در یک مکان مذهبی و گاهی در جلوه‌ای زیبایی چون حرم، زیبایی‌ای را مشاهده می‌کنم که نمی‌دانم این چه نوع زیبایی است که آن مجسمه (صنم) دارد.

هوش مصنوعی: شخصی وجود دارد که زندگی خوش‌شانسی و طولانی دارد و با لطافت بر موهای خوش‌فرمش دست می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر خاک زیر پای او حیات و زندگی به ارمغان بیاورد، عجیب نیست که جان شاداب و سرزنده‌ای در زیر هر قدم او وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: کسی که به مهربانی و توجه ساقی اعتماد می‌کند، به نظر می‌رسد که بر پشتیبانی و قدرت جم تکیه زده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق، بنده و غلام چشمان سیاه او شده‌ام؛ زیرا که او بر سرفرازی و زیبایی شاهان مغرور است.

هوش مصنوعی: تو به حقیقت نگاه نکردی وگرنه متوجه می‌شدی که دیر و حرم هر دو به یک چیز می‌پرستند.

هوش مصنوعی: دنیا به خاطر حرکات چشم‌ها و مژگان، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. بله، جهانی که چنین زیبایی را دارد، شایسته‌ی فرمانروایی است.

هوش مصنوعی: زمانی که دهان کوچک تو به وجود آمد و زبان به سخن گفتن گشود، حسرت دل‌های تنگ و محدود در مورد نبودن همچنان باقی مانده و احساس افسوس می‌کنند.

هوش مصنوعی: آیا به خاطر چشمان تو، گلی در باغ نرگس می‌روید که از زیبایی صبحگاهی حالتی غمگین دارد؟

هوش مصنوعی: کسی که با سر زلف تو عهد کرده، اگر سرش به باد فنا برود، چه اهمیتی دارد؟

هوش مصنوعی: خودِ تیر تو به دل انسان‌های عزیز و محترم نفوذ دارد و می‌تواند به خلوت و رازهای درونی آن‌ها دسترسی پیدا کند.

هوش مصنوعی: از لب شیرین و دلنشین تو، هزار ظرف شکر در قلم نی وجود دارد.