بیت سوم بنظر می رسد بشکل زیر بوده است:
کم و بیش آنکه بدو چشم ترحم داری
هرگز اندیشه نه از یش و نه از کم دارد
بیت آخر بنظر می رسد که چنین بوده است
یارب از هیچ غمی خاطرش آزرده مباد
که فروغی ز غمت خاطر خرم دارد

بیت نهم دم زد درست است

توضیح من مربوط به غزل بعدی است. با پوزش

کم وبیش آن که بدو چشم ترحم دادی---بنظر درست میرسد