هوش مصنوعی: دل باید به زیبایی و جذابیت تو بسپارم، چرا که برای عشق به تو حتی باید بوسه‌ای بر تیغ خطرناک تو بزنم و از جانم نیز بگذرم.

هوش مصنوعی: باید بخشی از زیبایی و خصوصیات خاص تو را توصیف کنیم و به همه کسانی که در زیبایی‌های سبز غافل هستند، تذکر دهیم.

هوش مصنوعی: یا باید ابرویت را به کسی نشان ندهی یا باید به دوستانت اجازه دهی که با احتیاط با تو رفتار کنند.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن لبخندت باید بهترین چیزی که دارم، یعنی جانم را فدای حرف‌ها و سخنانت کنم.

هوش مصنوعی: چشم بیمار تو با موهای در هم و آشفته‌اش می‌گفت که باید به دل‌های آشفته و نگران آرامش و قدرتی ببخشی.

هوش مصنوعی: اگر چشمان تو اشک بریزد، خون مردم نیز به هدر می‌رود، پس چرا باید به تیر و کمان دست زد؟

هوش مصنوعی: اگر من روی تو را به همه نشان دادم، از تو عذرخواهی می‌کنم، زیرا باید قبله را به همه مردم نشان داد.

هوش مصنوعی: عشاق باید بدانند که اگر می‌خواهند خوشبختی و رضایت دل‌شان را به دست آورند، باید تمام آنچه را که دارند، حتی به قیمت ضرر و زیان، واگذار کنند.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن محبت و توجه معشوق، باید در زلف‌های او دست افکنیم و به حلقه‌های موی او تکیه کنیم.

هوش مصنوعی: در هر جایی که بروی، باید با توجه و دقت به درون خودت نگاه کنی و همیشه مثل بوسه‌ای به دل و جانت احترام بگذاری و به آن عشق بورزی.

هوش مصنوعی: ای ساقی زیبای گل‌چهره، چرا اینقدر از خون مژه‌ها و زیبایی لعل مانند معشوقان می‌نوشی؟