هوش مصنوعی: من به زیبایی و جذابیت چشمان آن محبوب عشق می‌ورزم، چرا که دلِ بی‌تاب و ناتوان من چاره‌ای جز تسلیم ندارد.

هوش مصنوعی: کسی به جمع‌آوری فرشتگان علاقه‌مند نیست، مانند اینکه من از تیرِ دل‌آرامم نسبت به شما تمایل دارم.

هوش مصنوعی: زیبایی چهره او آن‌قدر جذاب است که انسان را سیراب نمی‌کند و نمی‌تواند به اوضاع گرسنگی و نیازمندی خود فکر کند.

هوش مصنوعی: وقتی به یاد وضعیت ناراحت‌کننده‌ام می‌افتم، متوجه می‌شوم که دل و چشم و فکر خود را از دست داده‌ام.

هوش مصنوعی: نماز من در نظر اهل دل پذیرفته نمی‌شود، اگر در آن یاد آن یکتای بی‌همتا را نکنم.

هوش مصنوعی: چشم من به جمالی خوشایند و زیبا افتاده است که مسیرهای زیادی از آن جلوه می‌کند و به روشنی دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: موهای جادویی من مانند کمند است که کسی که به آن گرفتار شود، هرگز نمی‌تواند رهایی یابد.

هوش مصنوعی: با وزش صبحگاهی، زلف و نقش و نقطه‌های زیبای او به قدری دل‌فریب است که سبب شعلۀ آتش در عطرهای خوشبو مانند عنبر، عود و عبیر می‌شود.

هوش مصنوعی: هر دلی که توجهش به نگاه معشوق جلب شود، دیگر گوش به نصیحت‌ها نمی‌دهد و راه خود را در پیش می‌گیرد.

هوش مصنوعی: کس به فروغی توجه نمی‌کند، مگر اینکه لبش بوسه‌ای بر پاهای خداوندگار بزند.

هوش مصنوعی: زیبایی کلاه و تخت پادشاه محمد به خاطر شجاعت اوست و این زیبایی نشان‌دهندهٔ مقام او در میان ملت و کشور است.