هوش مصنوعی: به اینجا بیا و به گفتار من گوش کن، دیگر به علم و دانش خود فکر نکن، زیرا همه‌ی تلاش‌های ما بیهوده است و باد همه‌ی آنها را می‌برد.

هوش مصنوعی: بیا تا از زیبایی و هنر کلام تو درس بگیریم، اگر می‌توانی بیایی و همه کتاب‌ها را از بنیاد نابود کن.

هوش مصنوعی: من دست نیاز به سوی ولایت دراز کرده‌ام و با کمک آن، به بهشت می‌روم و خوشحال از آنجا عبور می‌کنم.

هوش مصنوعی: در روز مرگم، تو را می‌خواهم که قولی به من بدهی تا دوباره یکدیگر را ملاقات کنیم. سپس، با خیال راحت و آزاد به سوی آخرین مسیر زندگی‌ام برو.

هوش مصنوعی: اگر من از این درد بمیرم و نتوانم به وصال محبوب برسم، ای باد، خاک من را به سر راه او ببر.

هوش مصنوعی: در دلهره و نگرانی از غیبت مهدی هستم، ای فیض! این افکار مضطربانه را از دل فراموش کن و نگرانی را کنار بگذار.