گنجور

شمارهٔ ۶۰

بخت از قدوم دوست نشانم نمی‏‌دهد
دولت خبر ز راز نهانم نمی‌‏دهد
جان می‏‌دهم برای لقایش به صدق دل
اینم نمی‏‌ستاند و آنم نمی‌‏دهد
مردم ز اشتیاق در این پرده راه نیست
یا هست پرده‏‌دار نشانم نمی‌‏دهد
دانم به صبر دست دهد کام دل ولی
بدعهدی زمانه امانم نمی‌‏دهد
چندان که بر کنار چو پرگار می‌‏روم
دوران چو نقطه ره به میانم نمی‏‌دهد
گفتم روم به خواب و ببینم جمال دوست
از آه و ناله فیض امانم نمی‏‌دهد

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
منبع اولیه: سید صادق هاشمی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.