فیض کاشانی » شوق مهدی » قصاید » توبه آدم و قبول آن

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آدم قبول کرد و دگر توبه تازه کرد</p></div>
<div class="m2"><p>از روی عجز و گفت که اغفر ذنوبنا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پس نام مصطفا به زبان راند و مرتضی</p></div>
<div class="m2"><p>آنگاه نام فاطمه آن زبدة النسا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>نام حسن بگفت و حسین و شمردشان</p></div>
<div class="m2"><p>تا چارده تمام شد از آل مصطفا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>حق نیز لطف کرد و نوازش نمود و باز</p></div>
<div class="m2"><p>بودش به جای خویش و فزودش در اصطفا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>آنچش ز راه برد هم آن راهبر شدش</p></div>
<div class="m2"><p>زانجا که در دخالت از آنجا شدش دوا</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>کردش خلیفه خود و تعلیم او نمود</p></div>
<div class="m2"><p>اسماش با مظاهر از عرش تا ثرا</p></div></div>

شوق مهدی (تضمینی از غزلیات لسان الغیب حافظ شیرازی در مدح مهدی موعود) - ملامحسن فیض کاشانی - تصویر ۱۶۹

اعتراف فرشتگان به عجز خود

آدم قبول کرد و دگر توبه تازه کرد
از روی عجز و گفت که اغفر ذنوبنا
پس نام مصطفا به زبان راند و مرتضی
آنگاه نام فاطمه آن زبدة النسا
نام حسن بگفت و حسین و شمردشان
تا چارده تمام شد از آل مصطفا
حق نیز لطف کرد و نوازش نمود و باز
بودش به جای خویش و فزودش در اصطفا
آنچش ز راه برد هم آن راهبر شدش
زانجا که در دخالت از آنجا شدش دوا
کردش خلیفه خود و تعلیم او نمود
اسماش با مظاهر از عرش تا ثرا

پنج نور مقدس وسیله تقرب به خداست

توبه آدم و قبول آن

آدم قبول کرد و دگر توبه تازه کرد

از روی عجز و گفت که اغفر ذنوبنا

پس نام مصطفا به زبان راند و مرتضی

آنگاه نام فاطمه آن زبدة النسا

نام حسن بگفت و حسین و شمردشان

تا چارده تمام شد از آل مصطفا

حق نیز لطف کرد و نوازش نمود و باز

بودش به جای خویش و فزودش در اصطفا

آنچش ز راه برد هم آن راهبر شدش

زانجا که در دخالت از آنجا شدش دوا

کردش خلیفه خود و تعلیم او نمود

اسماش با مظاهر از عرش تا ثرا

توبه آدم و قبول آن

اطلاعات